Het was eens wat anders: niet met het vliegtuig naar Amerika vertrekken begin juli, maar de auto inladen en naar het zuiden van Frankrijk rijden. Koen, een neef van Robin, en zijn vrouw Elke hadden gevraagd of we mee wilden gaan naar Frankrijk deze zomer en daar hadden we wel eens zin in! Zeker omdat Robin sinds 2 jaar peter is van hun jongste zoontje, Brent. En 2 weken gezellig samenzijn met die schattigaard en zijn lieve zus, Amber, daar konden we mee leven!

We hadden op de camping ‘Camp de Florence’ in de Gers, een departement van de Midi-Pyrenées, een stacaravan gehuurd met drie slaapkamers, een overdekt terras en een klein eigen tuintje. Die bleek echt heel deftig te zijn en was perfect voor ons verblijf. Daarnaast had de camping ook een groot zwembad, een kinderboerderij, een speeltuin en een animatieteam dat allerlei activiteiten organiseerde voor jong en oud.

De twee weken vlogen dan ook voorbij want er was altijd wel iets te doen. De leukste avondactiviteit vonden we de bingo! We kochten een paar boekjes met getallen in en terwijl Helga de balletjes uit een rad draaide en Kokkie, de baas van de camping, in drie talen de nummertjes voorlas, streepten wij ze weg op onze kaart en riepen om ter snelst ‘BINGO!!’ Elke kwam ook mee bingo spelen, terwijl Koen de kindjes in bed zou steken, maar net toen het spel begon, bleek Brent zijn Piet Konijn kwijt… Groot drama! Probleem! Paniek! We hadden die dag een toertje over het hele domein van de camping gedaan dus ging Elke even met de fiets onze hele route terug af. En net toen ze weg was: BINGO!! Het eerste spelletje van de avond en wij wonnen! We mochten een prijs kiezen en kozen een kinderzwembadje met sproeiers, waar die twee kleintjes nog wat plezier mee kunnen hebben. Alleen jammer dat ons moment de gloire dus gemist werd door Elke. Uiteindelijk werd Piet Konijn trouwens teruggevonden in de bar, waar hij naartoe gebracht was door iemand die hem had gevonden. OEF!

Ook de tweede keer toen we bingo gingen spelen, wonnen wij een prijs. Deze keer kozen we een luchtmatras om op te dobberen in het zwembad, die we de SS Helga doopten, genoemd naar de organisatrice van de bingo!

Een andere avondactiviteit waar we graag aan deelnamen, was de quiz. Bij de eerste quiz was er een ex aequo op de eerste plaats en kregen we een fles rosé. Bij de muziekquiz eindigden we op de tweede plaats en grepen we net naast de fles wijn. Er was nog wat onenigheid bij de winnende Nederlanders  of ze nu wel of niet Shazam hadden gebruikt en vals hadden gespeeld, maar ze beweerden van niet dus lieten ze het er maar bij.

Na een paar dagen ontdekte Amber de kinderclub en ging ze soms ’s ochtends van 10 tot 12 spelletjes spelen, boekjes lezen en knutselen met de andere kinderen. Zo leerde ze al snel een heleboel vriendinnetjes kennen en binnen de kortste keren kende ze al onze buren. Het waren bijna allemaal Nederlandse kinderen, wat handig was, want dan kon iedereen elkaar verstaan. Vooral met onze overburen Feline van 8, Ifke van 6 en Famke van 4, klikte het heel goed. En als dan ook Sterre en Jara, en Marijn en Ruben nog langs kwamen, zat ons huisje vaak vol kinderen en konden we onze eigen kinderclub organiseren. Ik ben echt een aantal keren opgestaan en met mijn slaapkop onze woonkamer binnengewandeld om plots een hoop ‘vreemde’ kinderen te zien zitten kleuren of lezen. Ook in het zwembad en op de speeltuin konden de kinderen uren samenspelen. Heel schattig om te zien!

Het weer was alleen jammer genoeg niet altijd wat het moest zijn, we hebben toch een vijftal dagen minder weer en zelfs regen gehad, maar gelukkig had ik de Gouden Boekjes met sprookjes van de Efteling bij, dus was Amber toch altijd blij als het regende, want dat betekende dat ik een boekje zou voorlezen, of soms zelfs twee!! Twee keer wilden we gaan picknicken, maar het begon telkens te regenen. Bij één regenbui in Condom, stonden we net in een park met als enige beschutting de bomen. Het was zo hard aan het gieten dat de mannen snel de auto’s zijn gaan halen en we allemaal kletsnat terug naar de camping zijn gereden. Toch maar onder ons afdak gaan eten… En picknicken, dat planden we maar beter niet meer in.

Maar als de zon scheen (gelukkig het merendeel van de dagen), gingen we naar het zwembad, waar we rustig boeken lazen, kruiswoordraadsels invulden of terug in slaap vielen. Aah, vakantie!

Een paar dagen zijn we de omliggende dorpjes gaan verkennen. We hadden een leuke wandeling in La Romieu, het dorpje waar onze camping in lag. De wandeling zelf was nog geen 5 km, maar toch zijn we er een halve dag zoet mee geweest. Dat was even wennen, dat met kinderen alles wat trager gaat. :-)

Ook Fleurance zijn we gaan bezoeken. Dat vonden we een heel mooi dorpje en de markt was de meest uitgebreide van alle marktjes die we bezocht hadden.

Auch was zowat de grootste stad waar we een voormiddag naartoe gingen en heeft een hele mooie oude stad met een kathedraal die op een berg gelegen is naast een rivier. Heel idyllisch en zo kon Brent zijn trappen lopen nog wat oefenen. De markt viel wat tegen en het was die dag 38 graden, dus zijn we toch maar snel weer teruggekeerd naar de camping om in het zwembad te duiken!

Robin en ik zijn zelf nog één dagje naar Walibi Sud-Ouest gegaan, een pretpark op een half uurtje rijden van de camping waar verder niet al te veel over te vertellen valt.

Het was voor ons een heel ander soort vakantie dan anders, maar we hebben er toch ook ontzettend van genoten. We zijn blij dat we twee weken lang bij leuke mensen konden zijn, en dat we die lieve schatten van een Brent en Amber nog beter hebben leren kennen. Zeker voor herhaling vatbaar, zo eens een rustige vakantie.

En ons avontuur… Dat komt nog, binnen 5 dagen in Tokio en Hong Kong!