Vier dagen Hemelvaart is ook een kleine vakantie dus dachten we: “Waarom niet naar Zweden?” Göteborg (jeutteborj) stond al een tijdje op de lijst omdat Scandinavië ons heel erg aanspreekt én omdat er een gezellig pretpark in het midden van de stad is: Liseberg, dat ook nog eens gratis toegankelijk is met ons Efteling-abonnement!

Op donderdagochtend vertrokken we belachelijk vroeg naar Zaventem, omdat we daar wel wat gedoe en lange wachttijden verwachten door de geïmproviseerde vertrekhal. Maar alles ging erg vlot en zo’n kleine 2 uur op voorhand zaten we al rustig te wachten bij onze gate. Gelukkig maar, beter rustig wakker worden dan te moeten rushen. Op het vliegtuig zaten we naast een vriendelijke Iraniër die na onze vraag: “Is Iran eigenlijk mooi?” grappig genoeg zijn laptop bovenhaalde en een hele presentatie begon te geven over zijn land met mogelijke reisroutes. Blijkbaar had hij pas een firmaatje opgericht die toeristische reizen naar Iran aanbood. Hij kon het goed verkopen in ieder geval.

We waren iets te vroeg bij ons hotel, Scandic no. 25, maar er was al een kamer klaar dus konden we al inchecken en onze spullen in de kamer droppen. Met een hoop reisgidsen en een map van Göteborg zochten we alle plaatsen op die we wilden bezichtigen en stippelden we een route uit.

Het was een mooie lentedag, zo’n 15 graden en straalblauwe lucht. Op zich heeft Göteborg geen massa’s bezienswaardigheden maar we konden wel langs een aantal mooie parken lopen, langs de Domkyrken (de belangrijkste kerk), de Feskekyrke (een vismarkt in de vorm van een kerk) en we klommen op een burcht naar boven voor een mooi uitzicht.

We vonden het erg opmerkelijk dat iedereen perfect kon overschakelen op goed en mooi uitgesproken Oxford-Engels. Natuurlijk in het hotel maar ook in restaurants, supermarkten, kleine krantenwinkeltjes en de Burger King. Iedereen spreekt heel goed Engels. Ze moeten natuurlijk ook zoals wij, want met hun Zweeds geraken ze niet ver, maar het was toch opvallend hoe vlot dat telkens ging! Pluspunt voor Zweden!

Wij vinden dat altijd wat lastig als we de mensen rondom ons niet kunnen verstaan of hulpeloos moeten vragen: “English?” als ze in het Zweeds tegen ons beginnen, maar het moeilijkste was om de menukaarten te begrijpen. Van veel dingen kan je wel iets maken, maar een hoop andere woorden lijken compleet Chinees. Gelukkig kan Google daarbij helpen. Toch had Robin ’s avonds een typisch Zweedse saus over zijn culinaire hot dog die volgend Google ‘mayonaise’ was, maar eigenlijk een mengsel was van verschillende sauzen én garnalen. Het smaakte heel erg naar haringsalade. En laat dat nu net een smaak zijn waar hij niet zot van is. Tja, die Zweden hebben wel wat speciale culinaire dingen.

Maar we gingen dus eigenlijk voor Liseberg. Het is een pretpark waar je gewoon inkom kan betalen zonder attracties, of je kan met coupons betalen per ritje (wat heel handig is voor gezinnen met kleine kindjes), of je kan een armband kopen waar je alle attracties mee kan doen. Wij kregen met ons Efteling abonnement bij de gastenservice een armband. Hoera! Blijkbaar bleek het zelfs een VIP-armband te zijn die ze geven aan speciale bezoekers. Jammer genoeg bleken daar geen extra privileges aan gekoppeld…

Ook in Zweden maakten veel mensen de brug en het was dus belachelijk druk in het park. Bij de attracties vielen de wachttijden nog mee maar de eetkraampjes konden de massa volk niet aan. De hele middag tot zelfs 16-17u stonden er aan elke eetgelegenheid verschrikkelijk lange wachtrijen. Wij hebben meer dan een uur gewacht voor onze lunch, een matige hot dog (Robin vond hem wel heel lekker) die we pas tegen 15u verorberd hadden. Lastig.

De attracties waren absoluut de moeite. Liseberg heeft 6 achtbanen waarvan 2 voor kinderen, een hele leuke klassieker uit de jaren ’80 (Lisebergbanan), een korte, heftige gelanceerde achtbaan van Intamin (Kanonen), een houten achtbaan die (terecht) bij de beste 10 houten achtbanen ter wereld wordt gerekend (Balder) en dan is er nog Helix, de laatste nieuwe achtbaan in het park, gebouwd door Mack, die zo’n 2 minuten duurt, twee keer lanceert/versnelt en geen seconde snelheid verliest. Integendeel, Helix is een van die weinige echt perfecte achtbanen. Werkelijk niets op aan te merken. Fantastisch. Jammer genoeg stond er altijd een nogal lange wachtrij, maar gelukkig waren we er ’s ochtends meteen mee begonnen en toen zaten we er al na een kwartiertje in. Het park was open tot 23u en ’s avonds viel het wachten ook best mee (ook al bleef het nog verbazend druk in het park zo laat). Tot er plots een probleem bleek te zijn met de derde trein en die eraf moest gehaald worden. De wachtrij zou 30 minuten duren, uiteindelijk hebben we zo’n 80 minuten gewacht! Toen we eruit kwamen, waren alle restaurants dicht en konden we niks meer eten. Balen. We zijn dan om kwart voor 12 ’s nachts nog maar langs het station gewandeld voor wat koekjes en Robin nam een Burger King menu mee naar de hotelkamer.

Maar het meest opmerkelijke aan Liseberg ontdekten we toen we iedereen in de loop van de dag met gigantische kartonnen chocoladerepen zagen rondlopen: 2 kg M&M’s, mega Tobleronerepen, dozen Daim van een meter lang en nog een hoop andere lokale snoeprepen, allemaal gigantisch. Bleek dat hét spel in Liseberg een soort van gokspel is: je zet geld in op een nummer (zo’n 50 cent op 1 nummer, een dikke 2 euro op een reeks 5 nummertjes), dan wordt er aan een rad gedraaid en komt uw nummer eruit, win je zo’n gigareep. En dat lukte blijkbaar, want we zagen heel der families door het park lopen met buggy’s volgeladen met snoeprepen, of mensen met drie verschillende kartons onder hun arm. Ongelofelijk.

Op zaterdag gingen we nog een dag naar Liseberg in de hoop dat het rustiger was en dat we nog eens binnen konden met ons abonnement en beide dingen vielen mee. Er was een pak minder volk en zonder probleem kregen we opnieuw een VIP-armbandje. We sjeesden uiteraard meteen naar Helix en konden er toch een tweetal keer in voordat de rij vol liep. Maar op een bepaald moment werd de rij leeggemaakt en moest de technische dienst komen om de derde trein te bekijken die de avond ervoor van de baan was gehaald. We bleven wat in de buurt rondhangen en toen de treinen begonnen te testrijden, gingen we terug naar de wachtrij en werd de baan voor onze neus weer geopend. Hoera! We konden hem zo’n 4-5 keer doen na mekaar voor de rij terug langer begon te worden! ’s Avonds werd het een pak rustiger en deden we hem nog zo’n 8 keer na elkaar met amper 10 minuutjes wachten telkens. Onze conclusie na elke rit: geniale achtbaan met prachtige zichten over Göteborg, dit keer in het donker met alle lichtjes… Nu ja, donker. Dat gaan we wel missen, dat het licht blijft tot ruim half 10 en dan rustig nog wat schemert tot 23u… Dat versterkt het zomergevoel alleen nog meer!

We hadden ons op de tweede dag in Liseberg voorgenomen om beter tijd te maken om te eten. ’s Middags wilden we een klein hapje om de honger te stillen (al was het ontbijt in ons hotel zo fantastisch goed dat we daar toch even mee toekwamen). We zagen een restaurant waar ze de typische Zweedse balletjes serveerden: köttbullar, en namen één bord voor ons tweeën. Amai, dat was lekker! En gelukkig hadden we maar één bord genomen, want veel dat dat was! In ieder geval was het een van de beste dingen die we ooit in een pretpark hebben gegeten.

En natuurlijk moesten we ook onze kans wagen aan dat rad. We kozen Marabou, de lokale chocoladerepen waarvan je er 16 zou winnen in een grote kartonnen reep. Ik wil niet weten hoeveel geld we ingezet hebben (het viel nog mee hoor) maar een kans van 1 op 20 is natuurlijk niet veel. We probeerden onze kans te vergroten door op 15 nummers tegelijk te spelen, maar nee, het rad was ons niet gunstig gezind. We zullen maar denken dat we geluk in de liefde hebben zeker. Ik snap alleen echt niet hoe die vele mensen er dan wel in slagen om met meerdere van die pakken naar huis te gaan…

Maar goed, ik kan nog veel meer schrijven over Liseberg maar wil m’n bericht niet te lang maken, dus hou ik het hierbij en concludeer ik dat Liseberg een heel erg leuk en mooi pretpark is, als het niet te druk is en als je wat tijd kan maken om te zoeken naar lekker eten. Het park heeft niet voor niets een Applause Award gewonnen (een prestigieuze pretparkprijs), want de meeste gebieden zijn prachtig gethematiseerd, met veel groen, overal kleurrijke bloemenperken, een rivier met bruggetjes, achtbanen op een berg met een spectaculair uitzicht over de stad en een groot en prachtig kindergebied. Absoluut de moeite voor jong en oud!

Op onze laatste dag hadden we nog een halve dag te spenderen in Göteborg voor we terug naar de luchthaven moesten, dus wandelden we nog door wat mooie parken in de stad. Het was ontzettend warm en iedereen lag in bikini met een boek in het park. Alles stond in bloei en de stad zag er heel mooi uit! We hadden het totaal niet zo warm verwacht en soms leek het alsof we in een Zuiderse stad rondliepen maar onze indruk van Göteborg is door dat gezellige zomergevoel toch heel positief. We sloegen nog een voorraad Zweedse snacks in voor tijdens de Songfestivalweek die eraan komt en keerden tevreden terug naar huis. Klaar om weer een beetje uit te rusten met een normale schoolweek na een korte en intense citytrip! :-)