We hielden ons principe aan en vermeden de tolwegen op weg naar de camping in de Dordogne. 3 uur later werden we verwelkomd door twee enthousiaste kindjes. Amber en Brent hadden ons zien arriveren en zaten aan hun nieuwe campingcar al naar ons te zwaaien. We begonnen meteen onze tent op te zetten en net toen we aan stap 5 van de 7 zaten, barstte er een stevige regenbui los. Godverde@”&€&&€&€@”&!!!

Gelukkig stond de buitentent recht dus konden we tenminste gaan schuilen, maar het onderzeil was nog niet anti-regen gepositioneerd dus binnen een paar seconden stond toch alles onder water. Met de moed der wanhoop probeerden we het water wat tegen te houden en vooral de binnenrent droog te houden en was het wachten tot het weer opklaarde. Een klein half uurtje later konden we alles droogmaken, rechtzetten, vastklikken en aanspannen en met de hulp van Koen en Elke, stond onze tent een paar uur na onze aankomst toch opgesteld, was de auto leeg gehaald en waren we geïnstalleerd. Oef, wat een gedoe was me dat. Kamperen, altijd dikke fun! Behalve als je een tent in de regen moet opzetten dus.

Ondertussen was het al half 5, dus hoog tijd om met z’n allen naar de supermarkt te gaan om eten in te slaan. We hadden nog maar amper iets gegeten na ons ontbijt vanmorgen, dus we begonnen meteen aan ons avondmaal toen we terug waren op de camping. De tortellini met bolognaisesaus en gnocchi gevuld met ham en kaas smaakten geweldig en konden in ieder geval veel goedmaken. Ook de dolenthousiaste kinderen deden alles wat relativeren en toverden toch meermaals weer wat glimlachjes op onze gezichten…

Deze avond passeerde er nog een kleine bui, maar nu is het – op wat gedruppel van de bomen na – toch droog. Hopelijk blijft het zo! Morgen naar de doortocht van de Tour de France kijken in Montignac!