Ellis was gisterenavond om 19:00 al aan haar nachtslaap begonnen, en ondanks een papje om middernacht, gebeurde waar we al voor vreesden: ze was wakker om 03:30. Totaal niet van haar gewoonte en ook voor ons dus een meer gebroken nacht (allé, voor mij, want Robin sliep er gewoon door). Om 06:00 was ze weer wakker en aangezien we op tijd gingen vertrekken en nog moesten inpakken, hadden zij en ik dus een korte nacht gehad. Gevolg: allebei een beetje lastiger dan normaal :-)

Robin was alweer chauffeur van dienst, terwijl wij achteraan wat dutten, al was het in zeer korte stukjes. We gingen immers al rodelend naar Slovenië. Na een autovignet gekocht te hebben voor Oostenrijk, kwamen we al snel bij de eerste rodelbaan aan, de Keltenblitz in Bad Dürnnberg. Hier moesten we een stoeltjeslift nemen die een kwartier lang naar boven ging tot bovenop een berg. Vandaar ging je met een rodelbaan van het type Braso 2.200 m lang naar beneden! Dat is lang, de langste rodelbaan van de Salzburg-regio en de langste die we al deden. Helaas zit er daardoor zoveel volk tegelijk op de baan dat er altijd wel ergens een vertraging of opstopping is. Toch was het een van de leukste banen die we al deden!

We reden nog een stukje verder naar een volgende rodelbaan (de Sommerrodelbahn van Abtenau) van ditzelfde type. Robin ging eerst met de lift naar boven, maar zoals aan de kassa reeds uithing, was het boven een half uur wachten voor hij kon vertrekken. Met de rit op de lift en de afdaling (alweer van 2 km) erbij, duurde zijn hele tochtje een uur! Ik vond het niet de moeite om nog eens een uur daar te spenderen voor mijn afdaling (het was immers een minder spectaculaire baan in vergelijking met de eerdere Keltenblitz), dus reden we door naar de volgende rodelbaan.

Die was de Lucky Flitzer in Flachau, een ‘alpine coaster‘ van Wiegand zoals we er al veel deden. Daar word je in je sleetje naar boven gehesen dus dat gaat veel sneller vooruit, al was het redelijk druk waardoor we toch alweer een half uur kwijt waren per ritje. Maar het was zeker de moeite waard!

Deze baan bleek met z’n vele bochten, richtingwissels en versnellingen één van de leukste alpine coasters te zijn die we al deden.

http://www.youtube.com/watch?v=xDeWvgIB9uw

Tegen 17:00 konden we aan ons laatste stuk Oostenrijk richting Slovenië vertrekken. Zo kwam anderhalf uur later onze 10 weken oude dochter in haar 5de land! We werden ongelofelijk warm onthaald door Vlasta, haar man en hun oudste dochter. Ze leidden ons rond in ons huisje voor de komende week en nodigden ons uit in hun deel van het huis nadat we geïnstalleerd waren en Ellis eten hadden gegeven. Robin ging intussen snel de Sloveense supermarkt verkennen terwijl ik de dochter eten gaf.

Wij moesten nog eten maar gingen snel even langs Vlasta en haar familie voor een ‘aperitiefje’ anders ging het te laat worden. Bleek dat de man van Vlasta, Albin (nu 77 jaar oud trouwens maar je zou het zeker niet zeggen!) topsporter geweest was en met het nationale ijshockeyteam van Slovenië drie keer naar de Olympische spelen is geweest! In ’64, ’68 en ’72! Vlasta zelf had gevolleybald, en hun dochter Sabina had altijd bij het nationale basketbalteam van Slovenië gespeeld! Een echte topsportfamilie!

We maakten kennis met de Sloveens gastvrijheid en hadden meteen een hele babbel met hen terwijl we proefden van een zoete Sloveense schuimwijn en chocolaatjes.

Uiteindelijk was het al 21:30 toen we weer ‘thuis’ waren, moest Ellis weer eten en tegen dat haar avondritueel doorlopen was en wij onze pizza’s konden eten, was het al na 23:00…

Maar doordat het uiteindelijk toch nog een behoorlijk drukke dag was, sliepen we alle drie heerlijk tijdens onze eerste nacht in Slovenië!

Wil je trouwens zelf eens voordelig logeren met Airbnb? Registreer je dan via deze link en krijg meteen 30 euro reistegoed voor je eerste boeking!