Om in ons hutje voor de komende week in de buurt van Chamonix te komen, moesten we vandaag zo’n 150 kilometer rijden. We stippelden een route uit met wat rodelbanen onderweg en zo geschiedde.

Een beetje voorbij Annecy passeerden we het bord: “Pays de Reblochon. Bienvenue!” En dan óveral winkels en kaasmakerijen. Ik had er nooit over nagedacht, maar hier wordt dus die lekkere reblochon gemaakt! Al snel zaten we weer in de bergen en reden we de zoveelste col op. Op elke col staan trouwens om de kilometer nette bordjes voor de fietsers langs de kant van de weg, met een aanduiding van hoeveel kilometer het nog is naar de top, en de hellingsgraad.

Ook voor ons handig om af te tellen naar de top!

Onze eerste rodelbaan lag in La Clusaz, een skioord. Het bleek een redelijk groot dorp te zijn, met allemaal typische houten chalets met roze bloemetjes op de vensterbanken. Je kan het je zo voorstellen hoe het er in de winter vol sneeuw ligt. Er waren een aantal skiliften en dus ook een hele hoop winkels, hotels en restaurants. Een chique vijfsterrenhotel met garage en restaurant vlak aan de skipiste bleek in de winter 540 euro per nacht te kosten! Toevallig was er vandaag een groot freestyle event, waarbij skiërs van een plastic schans springen, wat rondjes draaien en op een groot luchtkussen landden. Dat zorgde ervoor dat het één grote luidruchtige kermis was op het plein, met iemand die de springers becommentarieerde door een luidspreker die over het dorpje schalde. Niet zo rustig dus helaas. Maar wij kwamen voor de rodelbaan uiteraard! Je moest hier blijkbaar je sleetje meenemen in de cabine van de kabelbaan en boven op de berg je sleetje openplooien en in de goot leggen. Die plooibare sleetjes waren een pak lastiger te controleren en remden vaak automatisch waardoor de baan minder leuk was dan de andere die we al deden. Ze was wel erg lang en ging af een toe een straat onderdoor door een tunneltje. Je kreeg dus wel waar voor je 4,80 euro!

Na een korte wandeling door La Clusaz reden we verder naar Le Mountain Twister, een alpine coaster (die dus meetelt voor de achtbaanteller, hoera!) op een volgende berg. Onderweg kwamen we op de Col des Aravis, met een mooi zicht op de rotsachtige omgeving. Er stond ook een klein kapelletje op de top, ter ere van Sint-Anna, de beschermheilige van de reizigers. Daar moesten we – uiteraard – een kaarsje gaan branden! Alweer rinkelden de koebellen idyllisch naast het kerkje. We worden het geluid maar niet beu. Het hoort bij de streek en geeft de omgeving nog wat extra sfeer. Ook hier viel weer op hoeveel wandelingen je hier kan maken.

We hebben het gevoel dat we hier veel overslaan, maar je kan natuurlijk niet overal een week blijven om elk wandelpad te gaan verkennen.

Maar dus Le Mountain Twister. Er hing onweer in de lucht dus was de baan dicht. Het had duidelijk al geregend, dus toch maar even gaan kijken of het onweer gepasseerd was. En ja hoor, we kwamen aan de kassa en ze ging open! Snel dus een ritje kopen en naar boven. Het bleek een erg lange baan te zijn, met een lift in drie delen. We kwamen beneden en gingen nog een ritje betalen (je krijgt nergens je geld terug als het begint te regenen, dus durven we in zo’n wisselvallig weer niet teveel ineens te kopen) maar de vrouw wilde eerst lightningmaps.org raadplegen voor ze een ritje verkocht (handige site voor de komende dagen als het weer zo wisselvallig blijft). Ja, het ging nog, besliste ze, dus wij snel nog een keer naar boven en naar beneden. En ja hoor, we waren net onze lunch gaan halen en hadden net de eerste hap naar binnen toen het boven ons begon te rommelen. En de baan terug dicht… Chanceke!

Minder geluk hadden we bij de volgende rodelbaan. We reden voor het onweer uit en toen we aankwamen bij de rodelbaan in Megève zagen we de sleetjes nog rijden. Maar we waren nog niet geparkeerd of het onweer had ons ingehaald: rommel rommel donder donder en hop, de baan dicht. We beslisten om even te schuilen in de auto en te wachten tot het onweer passeerde, met lightningmaps.org bij de hand. Toen het na een uur nog niet opgeklaard was en maar bleef regenen, beslisten we om toch door te rijden naar onze hut.

Die ligt in Les Houches, het dorpje voor Chamonix, dus wat uit de drukte en in de bergen. Ons huisje ligt ook echt wat hoger en heeft een prachtig zicht op de bergen en omgeving rond ons. Als we ze kunnen zien tenminste, want het regent nog steeds en er zijn meer wolken dan bergen. Morgen gaan we Chamonix verkennen! Hopelijk onder een stralende zon!