Na een lekker ontbijt trokken we het Massif des Bauges in. Dit Parc Naturel Régional is een voorloper van de Alpen en heeft enerzijds een aantal bergen van zo’n 2000 meter hoogte, en anderzijds steile rotsen die honderden meters de dieperik induiken. In de vallei liggen steden en dorpjes en ook tegen de wanden liggen schattige huizen.

Het levert erg mooie uitzichten op en we waren alweer meermaals verbaasd door de natuur om ons heen.

Onze eerste stop was een parkeerplaats bij een skilift nabij La Féclaz aan de Chalet du Sire. Daar vertrok onze wandeling naar het Croix du Nivolet, een groot kruis op de top van een berg dat al van in de stad Chambéry te zien is. Gelukkig konden we al tot op een zekere hoogte rijden en hoefden we nog maar 150 meter te stijgen over 3,5 kilometer. Robin had de app Alltrails geïnstalleerd – bedankt om er ons aan te herinneren, Roel en Kenneth – en het was superhandig dat hij de route kon volgen op de kaart en zo de hoogtelijnen en onze hoogte die live werd weergegeven in het oog kon houden!

Het eerste stuk van de wandeling ging redelijk steil omhoog en toen we ons even omdraaiden om achteruit te kijken, kregen we een eerste prachtig zicht op het Lac du Bourget. Na een tijdje liep de wandeling door de bossen, tot op een knap uitkijkpunt op 1560 meter hoogte, ongeveer de hoogte die het eindpunt, het kruis, ook heeft. Jammer genoeg daalde de wandeling daarna weer een heel eind tot 1495 meter, om dan weer een stukje te stijgen, te dalen, te stijgen, … We amuseerden ons wel onderweg, vooral toen Robin het nieuwe woord ‘zweetsneus’ (zwaar op z’n Kempisch uit te spreken) uitvond alsook de Franse variant ‘moustache mouillé’. Hilarisch! Na een laatste klim, kwamen we bij het Croix du Nivolet. Vandaar had je uiteraard een spectaculair zicht op de hele omgeving: je zag de hele stad Chambéry liggen, het mooie Lac du Bourget en een hele reeks bergen in de verte. Volgens de Michelin kon je de Mont Blanc ook zien liggen, maar daar was het wat te heiig voor jammer genoeg. De weg naar beneden ging een pak sneller, want ging grotendeels in dalende lijn.

De wandeling is een aanrader, vooral voor de prachtige vergezichten over de omgeving, zowel onderweg als bovenop de berg.

Een beetje verder op de departementale weg kwamen we aan een ander uitkijkpunt op de Mont Revard. We reden nog maar het skidorpje bij het hoogste punt in en Robin werd wild enthousiast! Er stond een ‘luge’ of een soort van glijbaangoot van plastic waar je in een band af kon glijden. Helemaal blij was hij! Maar eerst gingen we naar boven, naar de viewpoints. Ook daar weer was het uitzicht erg mooi, maar zo zonder inspanning, naast de parking, lijkt het toch altijd wat minder dan wanneer je er moeite voor moet doen en de zichten plots verschijnen als je een heuvel op bent geklommen.

We kochten een ticketje van 3 euro voor een afdaling en konden al meteen op een rolband gaan staan met onze band. Ik ging eerst en draaide meteen achteruit om zo razendsnel van de glijbaan te sjezen. Het was zelfs een beetje eng! Robin kwam achter mij en ging nóg sneller. Ik kon nog net filmen hoe hij hoog de laatste bocht in vloog.

Superplezant was het, en zeker omdat het alweer onverwacht op ons pad verscheen.

Ondertussen was het al 16u30 en we wilden nog een route uit de Michelingids rijden door het Massif des Bauges. We kregen een mooi zicht op de Grand Colombier, de hoogste berg van de regio. Een andere highlight was de Pont de l’Abime, een brug die in de 19de eeuw gebouwd was over een smalle kloof van 96 meter diep! Het systeem was simpel (ik snapte het zelfs: met kabels aan ankerpunten in de grond en in de berg die de tegenwerkende kracht van de brug in evenwicht houdt) maar het was toch bizar om de brug en de kabels te zien trillen bij elke auto die erover reed, en zelfs de relatief dunne kabels te kunnen bewegen. Maar het werkte en zag er nog cool uit ook!

De gorges door het Massif des Bauges levert ook een slotcanyon op, waar onze route ook even halt hield, bij de Pont du Diable. Daar kreeg je ook kriebels in de buik als je vanop de brug naar beneden keek, de diepte in, en de rivier door de smalle kloof zag stromen!

Na onze uitgebreide maaltijd van gisteren, gingen we snel een slaatje halen in de supermarkt, dat we op onze hotelkamer in het ACE-hotel in de buurt van Annecy opaten. Morgen gaan we hier de buurt wat verkennen!