Soms kom je op van die plaatsen waar je veel langer wil blijven. Onze cabin hier in Torrey is daar een van. De Cowboy Homestead Cabins worden uitgebaat door een gezellig gezin met een ranch, waar de kleinkinderen vandaag op de paarden aan het oefenen waren voor de ‘county fair’. Toen we hier aankwamen, werden we al meteen begroet door 2 kittens. Daarna volgden al snel de twee kleinkinderen, drie honden, Bandit, Blue en Junior, een paard, een bevriende boer en uiteindelijk Don himself. Jammer dat we hier morgen alweer vertrekken.

Wat een dag was het alweer. Vanochtend reden we naar de vallei van de boosaardige dwergen, ofwel Goblin Valley State Park. De foto’s zullen meer zeggen dan de tekst, maar naast het feit dat het best een grappig zicht was, al die ‘paddenstoelen’ of ‘boosaardige dwergen’ (het is maar wat je er met je verbeelding in ziet) was het ook superleuk om erdoor te lopen. Geen wandelpaden, gewoon een kleine vallei van een paar vierkante mijlen en doe maar! Have fun!

Vlakbij, maar redelijk goed verstopt, ligt de Little Wild Horse Canyon. Een kleine slotcanyon, waar we nooit van gehoord zouden hebben als we de website ‘Ontdek Amerika’ niet hadden gebruikt als dé bron van informatie om deze reis te plannen. Voor wie nog geen idee heeft wat een slotcanyon is, denk aan een canyon, maar dan heel smal. Op sommige plaatsen is het zo smal dat er slechts een persoon voet per voet door kan. Een echt pareltje, want niet alleen is het hier enorm mooi en avontuurlijk (met behoorlijk wat klim- en klauterwerk), de canyon is ook gratis en er loopt verder geen kat rond. Een echte ontdekking! En we wandelden hier toch weer zo’n 7 km, grotendeels in de schaduw gelukkig, want in de zon is het woestijn-heet!

Daarna reden we door naar Capitol Reef National Park. En eerlijk gezegd, we begrepen er niets van. We zouden er sowieso gewoon doorrijden, want het ligt perfect op onze weg naar Bryce Canyon. Eigenlijk bezoek je dit park het best met een jeep, want de meeste wegen die naar de mooiste plekjes gaan, zijn onverharde zandwegen die vaak bedreigd worden door ‘flash floods’, plotse overstromingen door regen in de bergen wat verder weg. Er is wel een korte scenic drive en die deden we toch even. Het park is vernoemd naar een rots die zou lijken op het Capitool in Washington, maar hoe hard we ook zochten op de plek waar ze zou staan, we vonden ze niet. We zagen wel dat dit park veel moois qua natuur te bieden heeft, maar hier en daar staan nog wat oude huisjes van de Mormonen, een stenen gebouw uit 1880, een oud schoolgebouwtje en dit alles maakte het park een mengeling van Bokrijk, Big Bend NP en zo’n plaats waar mensen als Hans en Sonja zich dik kunnen vermaken met hun jeep.

Morgen staat het voorlaatste nationale park op het programma, maar nog belangrijker is dat we morgen toch een paar uur langer kunnen uitslapen! Hoera!