Onze vlucht vertrok pas om middernacht dus hadden we nog een hele tijd te spenderen in Hong Kong. We hadden gevraagd of we nog langer in onze kamer konden blijven dan konden we nog douchen voor we zouden vertrekken. Met deze temperaturen zijn we elke dag helemaal nat van het zweet en om dan nog 24u te reizen, dat zagen we niet zitten (en daar zouden onze medepassagiers misschien ook niet zo blij mee zijn). We konden onze kamer houden tot 18u aan de helft van de prijs. Prima! Dan vertrokken we daarna gewoon rustig naar de luchthaven om daar nog iets te eten.

Vandaag stond Hong Kong Island op de planning, vooral Central dan, aan de overkant van de rivier en zowat het chiquere zakengedeelte van de stad. We zagen meteen dat het hier veel internationaler voelde, met minder van die streetfood-kraampjes en neonborden. Daarom is deze wijk ook veel duurder.

We namen de ferry over de rivier, een veelgebruikt transportsysteem hier. Ook hier konden we weer inchecken met onze Octopuskaart. Wat een gemakkelijk systeem, zo goed als elke manier van openbaar vervoer kan je ermee opstappen en alles kost telkens een paar euro. Veel goedkoper dan in Tokio. Je kan er zelfs in veel winkeltjes mee betalen.

Wat meteen opviel toen we uitstapten van de ferry is dat we een lange overdekte voetgangersbrug op moesten die over de grote baan ging. En toen vertakte de brug en ze ging verder. En ze bleef vertakken.

Hong Kong is echt ongelofelijk. Het is een stad in drie niveaus: het gewone straatniveau dat vooral voor de auto’s geldt, dan de voetgangersbruggen boven de straten en ondergronds ligt ook nog een stad aan metrolijnen en ondergrondse verbindingen.

En dan heb ik het nog niet gehad over de talloze met elkaar verbonden winkelcentra die vaak gebruikt worden als airconditioned alternatieve route. Echt maf, maar ja, wat wil je, met zoveel mensen bij elkaar heb je wat ruimte om je te verplaatsen nodig.

Daarnaast is ook dit centrale deel van Hong Kong nogal bergachtig, dus met roltrappen overal worden die hoogteverschillen makkelijker overbrugd. De bekendste roltrap kenden we uit de Nederlandse versie van ‘Wie is de Mol?’, die twee jaar geleden in Hong Kong werd opgenomen. Die mid-levels escalators zijn 800m lang en daarmee de langste overdekte roltrap ter wereld. In De Mol werd ze gebruikt voor een opdracht en die herinnerden we ons nog goed. Heel gemakkelijk geraakten we boven met de roltrap, waar we uitkwamen op een Marks&Spencer. Heerlijk!

Gewone boterhammen! Dat hadden we gemist.

We namen dus een lunchpakketje mee en gingen daarmee naar het afspraakpunt van onze gids.

Want vandaag stond The Peak op de planning, het hoogste uitkijkpunt op de stad gelegen op Victoria Peak, de hoogste berg in de omgeving. Heel bekend en dat vooral door de Peak Tram, een 120 jaar oude tram die met een kabel heel steil naar boven getrokken wordt. Dat ding heeft weinig capaciteit dus staan er vaak lange wachtrijen voor. Zeker in het weekend. Na wat gegoogle vonden we (alweer bij het geweldige Klook) een aanbieding om deze wachtrij over te slaan en met een gids van aan het metrostation naar de Peak tramhalte gebracht te worden. En dat zelfs goedkoper dan de normale tarieven!

We zijn echt fan van Klook, ze hebben geweldige aanbiedingen voor deze regio en hebben ons toch wat geld doen uitsparen.

En nu werden we dus door Renee, onze gids, via een korte wandeling naar de Peak Tram gebracht en kregen we intussen nog wat info over de stad hier en daar. Opvallend was dat ook zij zei: “Het is warm vandaag, dus gaan we langs het winkelcentrum.” En hop, via de frisse winkelcentra, links, rechts, roltrap op en af, konden we een heel stuk door de stad afleggen zonder buiten te moeten lopen. Maar je moet het weten natuurlijk. We passeerden ook een katholieke kerk die door de Britten was gebouwd en Renee zei: “Het is een katholieke kerk, maar binnen staat dat ze christelijk is. Ik weet niet wanneer dat dan veranderd is.” Huh? Een beetje een rare uitleg, maar ja, wij weten ook niets over hun geloof, dus we namen het haar niet kwalijk…

Het beste van alles was dat we een héél lange rij konden overslaan. Met ons stickertje van Klook werden we zo doorgelaten en konden we letterlijk iedereen voorbijschieten. Zelfs zij die al in een fast lane stonden… Blijkbaar verkoopt Klook het aan de Peak Tram als een ‘tour guide’ waardoor ze op een bepaald uur boven moeten zijn en zo worden doorgelaten. Daarom ging de gids ook netjes met ons mee naar boven en gaf ze ons de tip om rechts te gaan zitten in de tram, want daar heb je het beste uitzicht.

We staken ook een groepje Nederlanders voorbij die een ander soort – en duur – fast lane systeem gekocht hadden (met Madame Tussauds erbij) en we hoorden hen hevig protesteren. “Hey, wij hebben het snelle systeem. Kom, duw maar wat. Die bitch gaan we voorbij…” Helemaal verongelijkt stapten ze bij ons bij in de tram, we waren er stilletjes wat mee aan het gniffelen omdat we hen wel konden verstaan en omdat ze in de tram ook links gingen zitten aan de kant waar je niets kon zien van de uitzichten. Stout van ons. :-) Enfin, goede tip dus voor iedereen: met Klook steek je alle rijen zo voorbij!

Het uitzicht boven was absoluut de moeite. Je ziet de rivier en de hele stad liggen. En een hoop eilanden en bergen errond. Als je wil, krijg je een gratis Engelse audioguide die meer info geeft over alles wat je ziet!

Dit is echt iets wat je moet doen als je naar Hong Kong gaat.

Het was alleen weer erg warm, er was geen schaduw en we zijn die hitte echt beu. Heel lang zijn we dus niet blijven hangen, maar meteen weer wat verkoeling gezocht en een 7-Eleven binnen om alweer een paar liter drankjes te kopen. Gelukkig was het bij de rit naar beneden nog niet druk en moesten we niet te lang wachten.

In de stad liepen we nog door Hong Kong Park waar o.a. een grote volière staat en een gedenksteen voor de SARS-uitbraak in 2003. Juist ja, dat waren we vergeten, dat dat ook hier in Hong Kong gebeurd was en dat de schrik er toen goed inzat. Nu zie je nog wel mensen met mondmaskers, maar echt niet zoveel.

We namen de metro terug naar het hotel waar we rustig konden inpakken en douchen voor we naar de luchthaven zouden vertrekken.

Deze twee weken in Tokio en Hong Kong waren absoluut een verrijking. Twee totaal verschillende culturen kunnen ontdekken met elk zijn voor -en nadelen. Het klimaat heeft ons wel wat parten gespeeld en soms waren we ook stevig “lost in translation”, maar deze trip is alleszins voor herhaling vatbaar!