Wat een uitzicht hier in onze ‘Mazot Jaune’ in Les Houches! De wolken waren weggetrokken, de lucht helder en plots zagen we allemaal hoge bergtoppen rondom ons minihuisje (lees: gezellig tuinhuis bij de veel grotere en véél duurdere chalet voor 10 personen).

Overdonderend mooi is het hier!

We begonnen de dag met de draad terug op te nemen waar hij gisteren in het water was gevallen (letterlijk en figuurlijk) en reden terug naar Megève voor de alpine coaster. Blijkbaar ligt Megève op 2300 meter hoogte, lazen we in een brochure (wij weten precies echt van niks deze reis…). Het wordt geafficheerd als authentiek bergdorp en het is opvallend dat elk huisje met hout bekleed is. Ook de Casino supermarkt is een mooie houten winkel en zelfs de McDonalds ziet er gezellig uit, met een houten M in plaats van een knalgele. Cute!

De Luge 4 Saisons is erg lang en gaat dus redelijk hoog de berg op. Deze vrij recente Wiegand Alpine Coaster zit wel vol magneetremmen, waardoor je automatisch afgeremd wordt. Afhankelijk van de plaats zitten er grotere of kleinere remvinnen in de baan waardoor je de rem – zeker op snelle plaatsen – behoorlijk hard voelt.

Door de grote hoogteverschillen zou je anders echt te snel (kunnen) gaan, maar het haalt toch ook het vrije gevoel uit zo’n baan.

We picknickten ergens langs de kant van de weg, nog steeds onder de indruk van het zicht en reden dan door naar Chamonix. We moesten even wennen aan de drukke toeristenmassa, maar merkten dat het autovrije centrum best iets had. We stopten eerst in de toeristische dienst voor wat infobrochures over de kabelbanen en kochten een gids met allemaal wandelingen. Tenminste, nadat een groep Amerikaanse meisjes, allemaal minstens 4 stickers kochten van Chamonix en de kassierster bij elke transactie precies allemaal ingewikkelde dingen moest ingeven in de computer. Dat duuuurde! Maar dan is onze drietaligheid de max natuurlijk, want we kunnen uitgebreid commentaar geven. Met wat oppassen natuurlijk, want toen Robin kwam vragen waarom het zo lang duurde, was het woord ‘plakvel’ wel handig.

We liepen een paar uurtjes door Chamonix, onder de indruk van de bergen en de Mont Blanc (denken we toch, want er zijn hier zoveel besneeuwde toppen dat we het ook niet altijd zeker weten). Het is wel dubbel om in Chamonix rond te lopen, want je ziet al die toppen en zelfs gletsjers vlakbij het dorp liggen en dat is ook wel jammer.

En dan schrikken we dat de gletsjers massaal terugtrekken… Tja, hoe zou dat komen? Met die gigaparkings tot aan de rand van zo’n gletsjer…

Alles staat ook nog eens volgebouwd met lelijke hotels in jaren ’70 stijl. Eigenlijk zouden die bergen met rust gelaten moeten worden, maar ja, commercialisering en skigebieden brengen op. En ja, wij zijn hier ook hé, want het is echt wel indrukwekkend om hier rond te lopen.

Tegen de vroege avond trokken we terug naar onze cabin (wederom: “superschattig tuinhuis”) en bedachten we een plan voor de komende dagen (en ook nu: voorbereiding nihil). We zochten allemaal routes uit met mooie wandelingen vanaf kabelbanen, maar vooral het weer zal bepalen wat we wanneer doen. Het verandert hier zowat elk uur. Vandaag bleek onverwacht een schitterende dag met veel zon en weinig wolken, terwijl onze apps regen voorspelden tegen de middag. Nu onweert het alweer en voor morgen zegt iedereen en elke app iets anders. Van de toffe verhuurders van onze mini-chalet (houten tuinhuis dus) kregen we de tip om ‘chamonix-meteo.com’ in de gaten te houden. We zijn benieuwd!

We willen graag naar de Aiguille du Midi gaan, een uitkijkpunt op de Mont Blanc op 3800 meter hoogte (!), maar het zal afwachten worden of de wolken het toelaten. De vrouw van Compagnie du Mont Blanc raadde ons aan om tot morgen te wachten om een vierdagenpas voor de kabelbanen te kopen omdat het weer slecht zou kunnen zijn, maar we zetten de wekker morgen toch extra vroeg. Uit ons raam zien we de Aiguille du Midi liggen. Handig dus om te kijken of we kunnen vertrekken of niet.