We hadden eigenlijk niet zo’n hoge verwachtingen van Disneyland Hong Kong omdat het een superklein park is en alleen een ‘Disneyland‘ heeft met de klassieke themagebieden: Fantasyland, Adventureland, Tomorrowland enz.

Maar wat een leuk park vonden we het!

Onze pretparkbeleving hangt natuurlijk niet alleen af van het attractieaanbod maar van nog vele andere dingen, zoals de vriendelijkheid van het personeel, sfeer en gezelligheid, drukte, de andere mensen, het eten, gebruiksgemak van bv. FastPassen, de thematisering van het park, netheid enz. In Tokio vonden we een aantal van die randfactoren nogal storend, zoals de drukte en het daarbijhorend gerush voor FastPass-tickets. Dat maakte onze dag soms moeilijk te organiseren, stresserend en door het over en weer geloop in dat gigantische park heel vermoeiend. (Ook al was Tokyo DisneySea ongezien knap, daar zeggen we niets over.)

Maar in vergelijking met onze Tokio-ervaring was Disneyland Hong Kong een rustdag.

Het park gaat ook maar open om 10u, want Hong Kongers komen er blijkbaar pas door tegen de middag, en dat was ook zo. De eerste uren was het dus ontzettend rustig in het park en stonden er nergens wachrijen.

We gingen meteen naar Mystic Manor, een unieke darkride met het ritsysteem van Pooh’s Hunny Hunt. Ook deze attractie is weer gethematiseerd in het S.E.A.-verhaal: je krijgt zogezegd een rondleiding in het huis van een van de leden van de organisatie, in het huis staan allemaal verzamelde artefacten. Doordat zijn aapje uit nieuwsgierigheid een tover-muziekdoos openmaakt, komen alle voorwerpen tot leven. De rit was superleuk, heel knap gemaakt en vol straffe effecten. En het beste van al: de attractie was binnen, dus in de airco! Buiten was het weer zo’n broeierige 46 graden gevoelstemperatuur dus bleven we  toch een klein uurtje bezig met de attractie doen, winkeltje bekijken en nog eens de attractie doen. Ongelofelijk dat hier dan geen wachtrij voor staat en in Tokio voor een minder goede attractie mensen zo’n zotte toestanden creëren.

Ook al was het rustig, we hadden toch een FastPass voor Hyperspace Mountain, want hoe minder wachten, hoe beter natuurlijk. Deze attractie heeft een paar maanden geleden nog een Star Wars update gekregen en die update maakt deze achtbaan de beste Space Mountain ter wereld. Op de tonen van de fantastische Star Wars muziek flits je door de hal langs mega videoschermen waarop special effects worden geprojecteerd alsof je zelf mee door de ruimte vliegt.

Ook ‘Mickey and the Wondrous Book’ was een erg leuke show, met liedjes uit soms iets minder bekende films. We waren blij weer even in de airco te kunnen zitten en werden volop geëntertaind door de show!

We zijn na twee dagen ook al helemaal verslaafd aan de lekkere dim sums. In de Royal Banquet Hall hadden ze dim sums in de vorm van de drie biggetjes. Die moesten we proberen! We kozen een selectie van verschillende soorten dim sums en vulden onze buikjes alweer met deze lekkernijen.

Een van de hotels hier heeft trouwens een restaurant dat gespecialiseerd is in Disney dim sum. Je moet het wel 48u van tevoren bestellen, maar omdat we onze planning hebben omgegooid, werd dat plots een optie. Via de telefoon hebben we hen even opgebeld, we kregen een menu doorgestuurd (want je moet op voorhand uw bestelling ook al doorgeven) en nu gaan we vrijdag dim sum eten in de vorm van Mickey, Olaf, Minnie, Star Wars, Duffy en andere Disney-figuurtjes. Omdat het kan!

Mensen vinden het soms raar dat wij overal ter wereld graag pretparken bezoeken, maar buiten de attracties en sfeer vinden wij het ook leuk om de lokale cultuur te ontdekken. Want zo’n pretpark is echt een afspiegeling van de maatschappij en hoe de mensen zo’n pretparkdag invullen en beleven, zegt heel veel over de plaatselijke gewoontes.

Zo merkten we in Hong Kong ook meteen het grote verschil met Japanners. Ik had het al uitgebreid over hun beheerstheid, discipline, beleefdheid en netheid maar ook over hun intense manier van naar Disney gaan. Hier zagen we in alles het tegenovergestelde.

Nu is er wel een verschil te merken tussen mensen uit Hong Kong en de ‘mainlanders’ zoals de ‘echte Chinezen’ hier worden genoemd. Onderling is er wat wrevel tussen beide groepen, vooral de Hongkongers ergeren zich blauw aan de Chinezen en dat zie je af en toe bv. bij de cast members. Chinezen hebben het blijkbaar soms moeilijk om de regels te volgen en ze snappen niet altijd de instructies die hun worden gegeven. Zo krijgen ze bv. rij 3 en 4 toegewezen, maar kruipen ze in rij 2 en 3. Vervelend natuurlijk want dan moet alles opnieuw verdeeld worden. Of ze schuiven aan met 2 man en vlak voor het instappen wordt de hele familie erbij geroepen. De beleefdheid is soms ook ver te zoeken, want ze dringen de hele tijd, botsen tegen jou of steken gewoon voor. Irritant. En propere toiletten moet ik hier ook niet verwachten. Mensen zijn hier een pak vuiler dan in Japan.

Bij het eten is het blijkbaar de manier om met de hele groep naar een tafel te spurten en die bezet te houden, terwijl één iemand het eten gaat halen. Het gevolg is dat de helft van de tafels ingenomen wordt door mensen die nog niet aan het eten zijn. In veel andere pretparken is dat not done, in Universal is dat zelfs niet toegelaten, dus is het onze gewoonte om eerst eten te gaan halen en dan een tafel te zoeken. Fout gedacht dus. Probleem. Alle tafels zaten al vol. Het heeft ons best wat tijd gekost voor we konden gaan zitten. We vroegen uitleg aan iemand die in het restaurant werkte, verontwaardigd over de bezette lege tafels en zij legde uit dat je het hier zo moet doen. Oké dan…

’s Avonds geraakten we aan de praat met iemand die in de winkel van Hyperspace Mountain werkte en die bevestigde ons gevoel. Er is inderdaad veel ergernis bij de Hongkongers over de slechte manieren van de mainlanders. Hij zei dat ze soms heel hard hun best moeten doen om vriendelijk te zijn maar dat ze achter de schermen wel stoom aflaten. We willen zeker niet racistisch zijn, want het zullen niet allemaal onbeleefde ongemanierde mensen zijn, maar als je luid rochelend en spuwend door Disneyland loopt en je tafel of de plek waar je zat vol vuil en vol afval achterlaat, laat je natuurlijk geen al te beste indruk achter. En dat zagen we hier toch vaak gebeuren.

Maar het raarste van alles heb ik tot het laatste bewaard.

We wisten wel dat het in China gebeurde maar in Hong Kong hadden we het nooit verwacht. Op een bepaalde moment vroegen mensen of hun kinderen met ons op de foto mochten. Alsof we een attractie of Disneyfiguur waren. We dachten eerst nog dat ze vroegen om van hen een foto te maken, maar het bleek al snel dat zij op de foto wilden met ons! Ja, Robin heeft een baardje en lang, krullend haar en ik ben blond en heb blauwe ogen. Misschien zijn wij voor sommige mensen wel de eerste westerlingen die ze zien. We lieten het niet aan ons hart komen en poseerden gewillig, met onze vingers in een peaceteken, zoals het hier hoort. Maar we vonden het toch ook ontzettend raar. De rest van de dag werden we nog door verschillende mensen aangesproken om met hen op de foto te gaan. Raaaaar!

Maar ondanks alweer een kleine cultuurshock, was dit een heerlijke dag. Veel rustiger dan in Tokyo, veel overzichtelijker en ook al is het park niet zo groot, het staat vol leuke attracties en shows! Onze verwachtingen waren niet zo hoog, maar we zijn blij dat we vrijdag nog een dagje terugkomen, want dit vonden we de verrassing van de reis!