Ik denk dat we door onze jetlag zijn en onze dag en nacht omgewisseld hebben, want wat hadden we goed geslapen! We konden er helemaal tegen om Tokyo DisneySea een tweede dag te bezoeken!

We sloegen Midway Mania over en dat is meteen onze grootste tip voor iedereen die ooit nog Tokyo DisneySea wil bezoeken in het zomerseizoen. Ga naar Orlando of LA, want daar staat net dezelfde en daar krijgt de attractie de aandacht die ze verdient: zéér populair maar niet buiten proportie.

Doordat we ’s ochtends rustig aan onze dag konden beginnen, ging alles veel beter. We konden FastPassen gaan halen, iets anders gaan doen waar het minder druk was, de drukke attractie doen met FastPass en er een nieuwe gaan halen. Veel beter! Onze planning verliep zo een stuk gemakkelijker.

Het was alleen weer bloedheet vandaag. Gelukkig is er af en toe airco als je een attractie binnen doet of gaat eten, maar die verfrissing is absoluut noodzakelijk. Wat een hitte hier! Gecombineerd met een vochtigheid van 70-80%, is het amper uit te houden. We hopen al dat het bewolkt is, want als ook de zon nog begint te branden, is het helemaal niet te doen.

Vandaag stond ook in het teken van lekker eten. We lunchten bij New York Deli en aten een superlekkere boterham: the Mile-high sandwich met twee op elkaar gestapelde boterhammen met rosbief, kip, sla, tomaat en een lekker sausje. Simpel maar licht en heerlijk!

In dit restaurant konden we trouwens een Japans gebruik observeren: Japanners reserveren op voorhand hun tafel, voor ze gaan bestellen, door er iets op te leggen: een rugzak, een popcornbeker, zelfs hun handtas. Iedereen blijft er af, want dat is een gereserveerde tafel. Het nadeel was dat wij wel even moesten zoeken naar een vrij tafeltje.

Het waterijsje als snack bestelde Robin zelfs in het Japans: ni Mickey (twee Mickey-ijsjes) en de mens verstond hem. Hij glundert nog steeds van trots. Voilà, we geraken ingeburgerd.

Maar het hoogtepunt kwam ’s avonds met ons gereserveerd diner in het Italiaanse restaurant, Ristorante di Canelotto. Het menu was een viergangenmenu waarbij je voor elke gang kon kiezen uit 3-4 opties. Hoe lekker was dat! Gemarineerde zeevruchten, eend met vijgenconfit, inktvispasta,… Alles was superlekker! Ook waren de porties hier tenminste normaal, zodat we uiteindelijk lekker maar niet te veel gegeten hadden.

We ontdekten ook dat verschillende attracties met een verhaal, zoals ‘Tower of Terror’ of ‘Sindbad’, Engelse foldertjes hebben waarmee je dan toch het verhaal kan volgen. Handig! We verzamelden ze dan ook gretig, want die komen ingekaderd aan onze “Wall of Frame” thuis!

Een fantastisch staaltje van imagineering waar ik het nog niet over had, is het gigantische schip, de SS Columbia die in DisneySea ligt. Natuurlijk is het geen echt schip en ligt het niet echt in de haven, maar doordat het park aan Tokyo Bay ligt en er een hoge dijkmuur is gebouwd om de weg af te schermen die tussen de baai en het Disneyland Resort ligt, lijkt het alsof het schip gewoon aangemeerd ligt in Tokyo Bay. Hier is onwaarschijnlijk knap gebruik gemaakt van de locatie om een coole illusie op te wekken. Je kan wel op het dek van het schip en daar wordt de illusie jammer genoeg doorprikt, want daar zie je wel gewoon de weg lopen en de palmbomen…

’s Avonds op de metro terug naar het hotel zagen we alweer een mooi voorbeeld van hoe proper en gedisciplineerd Japanners zijn. Een jongetje liet zijn popcornsmaak vallen en de vloer van de metro lag vol popcorn. Aangemoedigd door zijn moeder nam hij braaf een plastic zakje en raapte een voor een alle popcorn terug op, tot de vloer weer helemaal proper was. Ongezien bij ons! Het is hier dan ook ontzettend proper overal, je ziet hier gewoon geen afval, nergens.

Morgen de laatste dag Disney Tokyo. Dan gaan we proberen te hoppen tussen de twee parken…