Een Belgische Jaguar F-pace, daarnaast stonden we gisteren geparkeerd aan ons hotel. (Een supergoed hotel trouwens, een Ibis Styles, met een grote kamer, een nette badkamer en een apart toilet zowaar.) En wie bleek vanmorgen met de Jaguar te rijden? Philippe Geubels! Jawel! We waren net klaar met ontbijten en hij wandelde met vrouw en kind het hotel en de ontbijtruimte binnen. Wel raar, want je wilt hem meteen aanspreken met: “Ah, jij ook hier?!” Maar we konden ons gelukkig inhouden, want de man kent ons natuurlijk niet…

Vandaag gingen we naar Le Pal, alweer een superleuke tussenstop voor al wie op weg gaat naar het zuiden, jong of oud, met of zonder kinderen.

Le Pal is een 50 hectare grote dierentuin/attractiepark, al is het stuk dierentuin aanzienlijk groter dan het stukje pretpark. Er staan drie kleine achtbanen (waarvan één krak dezelfde als Dwervelwind in Toverland) en een aantal typische attracties die altijd wel leuk zijn: boomstammekes, een carrousel, een rapid river, theekopjes enz… We spendeerden er een paar uurtjes aan in het begin en aan het eind van de dag. Hier staat trouwens ook zo’n King Kong als in Bobbejaanland, maar hier staat de attractie prachtig ingewerkt tussen de bomen en past ze wel helemaal. In tegenstelling tot de anticlimax die ze in Bobbejaanland is, heeft ze hier wel (een beetje) effect.

Het grootste deel van de tijd brachten we vandaag door in het dierenpark. We waren meteen onder de indruk van hoe mooi het park is. De verblijven van de dieren zijn meestal zeer ruim en bijna altijd kijk je vanop een afstand naar hen, zodat ze zo weinig mogelijk gestoord worden. De apen zitten bijvoorbeeld op een eiland in een grote vijver, de wolven hebben een groot stuk grond dat twee afsluitingen en een bomenrij van het wandelpad verwijderd is. Alles supergroen en heel knap gemaakt!

We gingen luisteren naar het educatieve praatje bij de tijgers en de leeuwen, die zich gewillig lieten zien en behoorlijk actief waren. Vooral de leeuwen waren bijzonder amusant om naar te kijken. Le Pal heeft er zelfs zeven! Een hele hoop dus! Naar het voedermoment van de rode panda gingen we ook kijken, maar het kon bijlange niet tippen aan het superleuke voedermoment dat we in Hong Kong zagen. Ook van de zeeleeuwenshow werden we niet wild. Dat is toch altijd redelijk fout, de kunstjes die de beesten op commando uitvoeren, maar deze show was ronduit saai!

Dan maar snel een kijkje gaan nemen in het nieuwe alligatorgebied. Dat was wel enorm de moeite. Het hele gebied is opgebouwd in een Florida-Everglades thema en is tot in de kleinste details afgewerkt. Het ziet er geweldig uit! Ook het relatief nieuwe Quai West restaurant is schitterend! Je waant je echt in een haven, met alweer overal veel details die niet nodig zijn, maar wel de hoge mate van schoonheid aantonen die het park wil bereiken. Robin at er een lekker hammetje met frietjes en ik at een slaatje met couscous en een halve meloen (die maar 1,5 euro kostte!)

Gezond en goedkoop eten in een pretpark? Het kan in Le Pal!

Wat ook kan, is logeren in een lodge van het park, tussen de dieren. Ofwel bij de vijver van de pelikanen en de nijlpaarden (die wel enorm gulzig bleken te zijn tijdens hun voedermoment, hoe zot zijn die beesten trouwens?!), ofwel bij de savanne tussen de zebra’s, gnoes en emoes. Je moet er wel een dikke 300 euro voor over hebben, per nacht. De toegang tot het park en het avondbuffet zit in die prijs inbegrepen, maar voor onze portemonnee is dat toch niet!

Je kan ook helemaal naar die savanne wandelen, maar dat stukje wandeling hadden we ruim overschat.

Wat een afstanden leg je af in dit park als je alles wil zien!

We hadden ook de pech dat een stuk weg was afgesloten omdat ze een nieuwe achtbaan aan het bouwen zijn (die het park voor de achtbaanfanaten wel meteen een pak interessanter zal maken), dus we moesten een heel stuk terug wandelen. Dat hebben we gevoeld aan de ruim 20 000 stappen die we vandaag gezet hebben!

Het was vandaag voor de derde dag op rij broeierig warm. Zwoel en plakkerig ging de temperatuur alweer vlot boven de 30 graden en dat hebben we geweten onderweg naar het hotel. We zagen het donkerder worden, in de verte begon het te bliksemen en voor we het wisten zaten we middenin een zwaar, kletterend warmteonweer. We zijn toch maar even ergens aan de kant gaan staan in een dorpje, want verder rijden was even geen optie met de zware windstoten en de hevige regen en hagel. Na 20 minuutjes was het ergste gepasseerd en konden we verder rijden, af en toe manoeuvrerend tussen de afgerukte takken en bladeren die overal in de streek rondgestrooid lagen.

Met wat vertraging en een snelle tussenstop in de Burger King kwamen we dus in ons hotel aan vlakbij Clermont-Ferrand. Morgen gaan we het regionaal park Volcans d’Auvergne verkennen, waarvan de bergtoppen al goed te zien waren vanop de -alweer- mooie tocht op weg naar hier! Hopelijk houdt het weer zich wat koest…