Het is officieel. Ik wil een koekoeksklok.

Zo’n grote houten, waar er eerst een vogeltje uit het deurtje komt zingen en dan – op een vrolijk deuntje – een dienster uit een bierstube met een plateau rond komt dartelen in het café terwijl aan de andere kant een houthakker hout staat te hakken. Echt waar, zo’n klok hebben we dus gezien en ik wil ze! Ik kreeg ze niet, maar heb wel een koekoeksklokmagneet gekregen die ook ‘koekoek’ zegt als je op een knopje duwt.

Naar toilet gaan bij ons gaat nog nooit zo leuk geweest zijn!

Maar hoe komen we daar nu bij? Wel, vandaag was een plan B dag.

Dat wil zeggen: het regende toen we opstonden en op de planning stond een tourtje door de regio met een paar rodelbanen. Regen en Wiegand sommerrodelbahnen (die in een gootje) dat gaat niet samen, bij de minste druppel sluiten de banen direct. We ontkenden het slechte weer nog even en reden toch de eerste berg nog op tot we helemaal in de wolken zaten, maar de rodelbaan bleek – duh – vol water te liggen en dus absoluut dicht te zijn.

We schudden snel een plan B uit de mouw en besloten naar Luzern te rijden, waar we niet zo ver vandaan waren. Deze mondaine stad heeft een redelijk klein oude stadsgedeelte, waarin we met de Capitool in de hand een wandeling maakten. Het was grijs en het druppelde nog een beetje maar zagen wel mooie beschilderingen op oude gildenhuizen en kleine gezellige straatjes. De rivier – de Reuss – loopt door de stad en mondt net zoals in Thun uit in een groot meer, de Vierwaldstättersees . Over de Reuss staan mooie houten bruggen uit de middeleeuwen. Stemmig!

Tegen de middag haalden we TripAdvisor erbij want we kregen een hongerke en tegen onze gewoontes in, kozen we een Thais restaurant. Niet meteen een keuken die we veel eten maar we hadden even genoeg Zwitserse kost gegeten en wilden iets anders. TripAdvisor bleek alweer gelijk te hebben, want onze gerechten waren superlekker! Robin nam gewokte kip met paprika in de heerlijkste zoetzuurpikante saus met rijst en ik nam noedels met kip en groenten. Allebei overheerlijk! Misschien vooral omdat het eens heel andere smaken waren dan de rijkere (kaas)gerechten die we hier al aten.

In de namiddag begon het op te klaren en werd het drukker buiten. We wandelden verder en plots leken we ons te bevinden in de drukste toeristische stad ter wereld! En het grappige was dat we weer twee bepaalde bevolkingsgroepen tegenkwamen: Aziaten en mensen uit de Golfstaten! Het is echt een vreemd fenomeen.

Na enige verdieping blijkt het vooral op te vallen omdat het juist de Europeanen zijn die Zwitserland links laten liggen door de – voor ons – slechte koers van de Zwitserse frank. Die terugval werd echter ruimschoots gecompenseerd door een groei vanuit andere landen waar de koers van de frank juist gunstig is. Verder zijn er ook heel veel reisorganisaties zich gaan specialiseren in het aanbieden van trips naar Zwitserland vanuit oosterse landen (inclusief minstens één Chinees gerecht per dag).

Ook Zwitserland zelf helpt een handje door een goed uitgekiende toeristische campagne, want “de échte Alpen kan je alleen in Zwitserland zien”.

Het klimaat is hier bovendien uitstekend om de drukte en de warmte in het thuisland te ontvluchten. Het rijke imago van Zwitserland helpt dan weer om welgestelde toeristen een extra statussymbool te bezorgen na een bezoek aan het dure horlogeland. Afijn, het zal het Zwitserse toerisme worst wezen dat er minder Europeanen komen aangezien mensen uit Azië of de Golfstaten gemiddeld tot vijf keer meer per dag spenderen dan wij, die gierige EU’ers.

Overal bus-sen vol dus: aan het meer op de pedalo’s, in de talrijke souvenirwinkels, op de houten bruggen en vooral en masse bij het leeuwensculptuur ter ere van de hulp van de Zwitsers bij de verdediging tijdens de bestorming van het Tuilerieënpaleis in Frankrijk in 1792. Het was ook wel een indrukwekkend beeld, in een rots uitgehouwen, van een leeuw die geveld neerligt met een speer door zijn lijf.

Volgens Mark Twain zelfs “het meest treurige en ontroerende stuk steen ter wereld”.

Heel knap, maar we waren echt verbaasd over de gigantische drukte bij het beeld.

We waren op tijd terug in ons huisje voor een laatste nacht Zwitserland. We zijn onze reis echter aan het verlengen met nog enkele dagen Duitsland voor o.a. Europa Park dat mooi op onze route huiswaarts ligt. Morgen rijden we naar daar, met rodelstops onderweg die vandaag letterlijk in het water vielen.