Voor het eerst met drie op reis! Hoe spannend is dat!! We beslisten eigenlijk vorige zomer, nog voor er sprake was van een Ellis, dat we naar Slovenië wilden. En ook met kind leek ons dat goed te doen. We planden wel een paar tussenstops in Duitsland om de lange afstand te overbruggen.

Een groot verschil met de vorige jaren is dat we nu wel drie dagen aan het inpakken waren. Je wil vooral niks belangrijks vergeten voor haar, dus denk je over alles 20 keer na. Vanmorgen na haar pap van 9, was alles eindelijk ingepakt en konden we vertrekken. Ze eet overdag om de 3 uur dus sowieso moesten we geregeld stoppen om haar rustig te laten drinken, zelf iets te eten en haar even te laten stretchen uit die Maxi-Cosi.

Ik moet zeggen dat we zelden zo zenuwachtig waren voor een reis. Op andere uitjes die we al deden, kende de Maxi-Cosi een wisselend succes en nu moest ze erin zitten voor een rit van een dikke 500 km. En als ze het op een krijsen zet, kan je haar niet zomaar pakken om haar te troosten. Dus: spannend!!

Uiteindelijk bleek het allemaal goed mee te vallen. Ze heeft maar twee keer even gekrijst en sliep nogal gemakkelijk dutjes van een half uur tot een uur en tussenin probeerden we haar terug in slaap te sussen (eigenlijk hetzelfde ritme als thuis). Uit de Maxi-Cosi leerde ze de geneugtes van de wegrestaurants kennen en was ze opmerkelijk vrolijk. Zelfs toen een zure uitbater van zo’n betaaltoiletten tegen ons begon te mekkeren dat iedereen zomaar van de verschoningsruimte gebruik maakt met een kind op de arm als excuus maar eigenlijk gaan mama en papa zelf naar de wc zonder 70 cent te betalen, en dat die vuilbak die hij daar moest proper maken echt heel hard stinkt. Toen ik een tweede keer met haar terugkwam, was het hek helemaal van de dam. Ik had zo graag haar kakapamper in zijn neus willen duwen, nadat hij mopperend de deur achter ons dicht smeet toen ik met haar naar binnen ging.

Spijtig dat ik daar te beleefd voor ben.

Nu zitten we in Abtswind, een megaschattig Duits dorpje in de Beierse wijnstreek. Het dorp werd gesticht in 783 en telt amper 800 inwoners. Het is dus mini en vandaag ook nogal uitgestorven, want toen we vanavond op restaurant wilden gaan om half 8, was het al gesloten. Na een zeer korte wandeling aten we dan maar in onze mooie Airbnb, onze uitvalsbasis voor de komende twee dagen op weg naar Slovenië. Het had hier vandaag geregend (het miezerde op onze wandeling nog een beetje) en dus was het goed afgekoeld tot een voor ons intussen frisse 21 graden. Het was heerlijk om even buiten te zijn!

Nu ligt Ellis voor het eerst in een ‘groot’ reisbedje. Ze heeft er daarnet al een dik uur flink in geslapen. Allemaal meeduimen nu dat ze ook vannacht even flink doorslaapt als thuis!

Wil je trouwens zelf eens voordelig logeren met Airbnb? Registreer je dan via deze link en krijg meteen 30 euro reistegoed voor je eerste boeking!