De ochtend begon met een bezoek TKTS op Times Square om toch aan ietwat goedkopere tickets te geraken voor een matineevoorstelling. Kaarten voor een avondvoorstelling hadden we immers al. Karlien mocht kiezen en het werd Waitress. Hoewel het tickets aan voordeeltarief waren, ging het nog altijd over kaarten van zo’n 70 euro per stuk.

Om theater te zien aan een betaalbare prijs blijft Londen toch ver primeren boven Broadway…

Na de tickets gescoord te hebben, gingen we richting Rockefeller Center. Dit is een complex van 19 commerciële gebouwen, gebouwd tussen 1929 en 1940, in het hart van Manhattan. Ons bezoek bestond uit een snelle stop bij het uitkijkplatform ‘Top of the Rock’ in de Comcast Building van het complex. Een écht blitzbezoek werd het want ondanks het feit dat we ’s ochtends een tijdvak gekozen hadden, bleek de wachtrij voor de lift langer te duren dan verwacht. Onze timing was dus allesbehalve perfect waardoor we maar een kwartier hadden boven. Anders zouden we onze matineevoorstelling missen. Jammer want het uitzicht op de stad en Central Park vanop 259 meter hoogte is absoluut spectaculair. Gelukkig slaagden we er er wel in om toch een massa foto’s en selfies te maken.

Benodigde tijd: 2 uren
De moeite omdat… je een schitterend zicht op de stad en Central Park krijgt
Te vermijden omdat… je ondanks de keuze van een tijdslot toch nog tijd moet voorzien om aan te schuiven
Score: 9/10

Hierna was het reppen naar onze matineevoorstelling. En wat voor één! Waitress bleek één van de leukste shows van de week te zijn. Waitress vertelt het verhaal van Jenna Hunterson, een serveerster in een gewelddadige relatie met haar man Earl. Wanneer Jenna onverwacht zwanger raakt, begint ze een affaire met haar dokter, Dr. Jim Pomatter. Op weg naar een uitweg, ziet ze een taartwedstrijd met een grote prijs als haar kans…

Het taartthema werd stevig doorgetrokken in het theater. Zelfs de zaal rook naar taart! Wat een heerlijke show! Jessie Mueller was geweldig als Jenna en ook de muziek van Sara Bareilles bleef stevig hangen.

Na nog een korte wandeling en een diner bij Panda Express gingen we naar ‘Natasha, Pierre & The Great Comet of 1812’, een musical over een stukje uit het boek ‘Oorlog en Vrede’ van Tolstoj. Het verhaal focust affaire van Natasha met Anatole terwijl Pierre op zoek is naar zingeving in zijn leven.

The Great Comet of 1812 is op zijn minst een ‘speciale’ voorstelling. De immersieve setting was wel ‘leuk-speciaal’: het theater was volledig omgevormd tot een Russische ‘supper club’ waarbij het podium in beslag werd genomen door het orkest, maar ook door publiek aan tafeltjes waartussen de acteurs speelden. 150 tot 300 dollar per stoel uiteraard. Wij kozen echter voor wat goedkopere stoelen… De muziek was ‘raar-speciaal’: van klassieke Russische klanken tot pure techno. Bizar. De vrouw naast mij vertrok tijdens de pauze (ze had al veel Broadwayshows gezien maar zoiets slechts nog nooit!) en ik moet zeggen dat ik haar zeker snapte. Robin vond het wel interessant, vernieuwend en tof (om nog maar te zwijgen over de fantastische Josh Groban!) dus bleven wij braaf zitten. Maar dat was het toch niet helemaal…

(Na afloop van ons bezoek aan New York werd ‘The Great Comet of 1812’ genomineerd voor 12 Tony Awards. Het grootste aantal nominaties voor één voorstelling dat seizoen. Misschien had Robin toch gelijk…)