Holiday World is een pretpark dat gebaseerd is op verschillende Amerikaanse feestdagen. Zo is er een kerstgebied, een regio rond Thanksgiving, the 4th of July en Halloween. Je kan op de foto met de kerstman en allerlei Halloweendecoratie kopen. Best grappig en origineel!

Dit park heeft een heel eigen karakter en won als één van de 16 parken ter wereld ooit de Applause Award in 2004 (net zoals de Efteling die ook won in 1992). Daar zijn ze trots op want aan het begin van het park prijkt een fontein rond een uitvergrote replica van de award!

Legendarisch zijn de drie houten achtbanen in het park: The Voyage, The Raven en Legend. Vooral The Voyage is fantastisch! Een beetje te vergelijken met The Beast van een maar dagen geleden, want deze sjeest ook door de bossen, maar dan nog hoger en met veel meer bochten en iets comfortabeler. The Raven en Legend zijn banen die Robin de max vindt, maar ik denk vooral: oeioei, hier gaat mijne kinesist niet blij mee zijn…

Sinds dit jaar staat hier ook de eerste en enige gelanceerde wing coaster van B&M ter wereld! Onze trouwe lezers weten intussen al wel dat B&M zowat de Mercedessen zijn onder de achtbanen: soepel, supergoed, kwalitatief hoogstaand en degelijk! Een wing coaster is een redelijk nieuw type waarbij de treinen als twee vleugels over het spoor hangen. Vorig jaar deden we in Dollywood de tot nu toe leukste baan van dit type, maar deze mag er ook zijn! Speciaal is dat Thunderbird dus gelanceerd wordt vanuit het station en op een paar seconden van 0 naar 70km per uur gaat. Spectaculair! Het is eigenlijk jammer dat de Efteling niet dit type gekozen heeft voor een nieuwe achtbaan, want ze zijn interessanter en leuker dan wat ze nu nieuw gebouwd hebben. En zo’n wing coaster kan je natuurlijk ook heel goed thematiseren! Hier is het verhaaltje dat er vreemde vogels gesignaleerd zijn rond de boerderij tijdens onweders… Leuk gedaan!

Verder is Holiday World een heel relax park! We wandelden er op ons gemakje door en waren na een paar uur al rond… Rustig, af en toe op een bankje zitten, af en toe iets te drinken nemen, heerlijk zo’n relaxe dag. Dat drinken is trouwens nog een geweldig punt aan dit park, want drank is gratis! Alle fountain drinks (van zo’n tapkraan) mag je nemen zoveel je wil: cola, water, ice tea… A volonté! Geweldig concept!! Ook zonnemelk is gratis te nemen van één van de ‘sunscreen stations’ die over het park verspreid zijn! Dat hadden we nog niet gehad :-)

Ook het eten is hier geweldig! In het Thanksgiving gebied heb je uiteraard een restaurant dat Thanksgiving meals serveert. Je kiest je hoofdingrediënt: kip, vlees, kalkoen of chicken en dumplings. Daarnaast kies je twee bijgerechten: puree, groenten, mac&cheese,… Broodje erbij en je hebt je eigen feestmaal! Heeerlijk! Wij kozen uiteraard voor de chicken en dumplings, typisch Zuiders comfort food blijkbaar. Dumplings zijn te vergelijken met gnocchi, stukjes deeg die zoals die ook rond sommige dim sums zitten. ‘S Avonds aten we de country fried steak, ook weer met 2 bijgerechten. Eigenlijk komt dat neer op typisch Vlaamse kost (groenten, vlees, aardappelen), maar dan op de Southern American way: het vlees in een korstje en gefrituurd en de puree met gravy. De groenten waren gestoomd en smaakten dus zelfs echt naar verse groenten. Alleen was die portie dan weer belachelijk klein…

Het park sluit om 9u ’s avonds, dus tegen het einde aan heb je nog even de tijd om wat achtbanen in het donker te doen. Ik begon al deze blog te schrijven, terwijl Robin nog een paar ritjes ging doen in The Voyage. In het donker door de bossen, door de tunnels en over de heuvels razen, was nog geschifter dan in het licht. Je ziet niets meer en wordt nog meer door elkaar geschud omdat je niet kunt anticiperen op de bochten. Zelfs Robin kwam terug met de woorden: “Dat heb ik nog niet veel meegemaakt, zo’n rit”. En dan weet je dat het legendarisch en vooral heftig en intens was.

Morgen komen we terug want Holiday World heet voluit eigenlijk Holiday World & Splashing Safari. Het heeft dus ook een groot waterpark, waar we morgen naartoe gaan om wat te zwemmen en af te koelen (want het is hier waaaarm), boekje te lezen en van glijbanen te roetsjen!

Nog een grappig verhaal uit het hotel vanavond. We slapen in een Baymont Inn & Suites die er eigenlijk redelijk chique uitziet, maar de check-in daarnet was de stunteligste ooit. Donna van de receptie kon ons niet aanmelden in het systeem omdat onze postcode maar 4 cijfers heeft en geen 5…. Waarop wij vroegen: “Are we the first Belgian people ever here?” – “Yes, you are!” Uiteraard. Blijkbaar ook de eerste niet-Amerikanen want het systeem wilde enkel Amerikaanse adressen aanvaarden. “Ken je niet iemand in de US van wie je een adres kan geven?” Euh nee…. Vreemd! Enfin, met ons Amerikaans telefoonnummer is het dan eindelijk toch gelukt.

In ieder geval is iedereen hier stomverbaasd als ze horen dat we uit België komen. Zowel gisteren als vandaag was de vraag meteen: “Wat komen jullie híer zoeken?” Tja… Begrijpelijk want buiten de geboorteplaats van Lincoln en het huis waarin hij opgroeide en van die dingen is hier inderdaad niet zo veel toeristische waarde. Maar goed, we zijn op onze kamer geraakt, hoera! Tot morgen!