Zo sprak de stewardess ons toe op vlucht DL2545 van Atlanta naar Orlando. Momenteel, zo’n uur later, cirkelen we rondjes boven Orlando omdat een storm de landing even uitstelt. Het is dat we meteen gewoon zouden geraken aan de avondlijke donderwolken.
In ieder geval zijn we alle controles al gepasseerd op de luchthaven van Atlanta en we zijn in de USA! Dat weten we wel 100% zeker door de volgende feiten:
– Je loopt hier voortdurend van een vochtige 35 graden in een koude airco en omgekeerd.
– Overal ligt tapis plein op de grond
– De wc-brillen bij de vrouwen zijn om ter viest.
– Ondanks onze paar kilo’s teveel voelen we ons hier redelijk mager in vergelijking met de locals.
Maar goed, van de aangekondigde extra veiligheidsmaatregelen hebben we niet al teveel gemerkt, buiten het feit dat we in Brussel al onze adapters, kabeltjes en opladers ook in onze handbagage moesten steken. Vraag me niet waarom, maar de koffers moesten open en het moest eruit… (Ah, trouwens, mijn koffer is zonder probleem ingecheckt! :-))
Verder is zo’n lange vlucht van 9,5u best gezellig en aangenaam. Eens het vliegtuig op koers is, wordt de tijd makkelijk gevuld door het persoonlijke entertainment center in de stoelen, vol films, series, spelletjes en vluchtgegevens. De tweede grootste activiteit op de lange vlucht was eten! Echt, we hebben nog nooit zoveel en zo lekker gegeten op een vliegtuig. Een drankje, nootjes, pasta met een look/room/pesto saus (zwaar, dat wel), met slaatje, crackers en koekje erbij, dan nog eens crackers met roomkaas, met een praline en een paar uur later een warm broodje met kip en kaas en een ijsje. We moeten in ieder geval al niet meer eten tot morgen…
Ah, de piloot meldt dat we kunnen landen. Gelukkig want 5 minuten geleden sprak hij even van naar Tampa te moeten vliegen, zo’n 100 km verder. Dat zou minder handig geweest zijn.
Update alweer een half uur later: we zijn in het midden van de storm tussen 2 wolken door kunnen landen, maar ondertussen is de storm weer aangewakkerd, kan er weer niemand landen (we hebben dus nog geluk gehad!), zijn er blikseminslagen geweest op de luchthaven waardoor het grondpersoneel niet kan werken en wij dus niet uit het vliegtuig kunnen. We zitten veilig in het vliegtuig, dat wel, maar het kan hier nog even duren…
Laatste update: na nog een autorit van anderhalf uur zijn we – ongeveer 4 uur later dan voorzien – aangekomen in ons hotel!
Wauw, het begin van de reis kan al tellen. Maar ik lees dat jullie je al helemaal thuis voelen !!! GENIET van de USA !!!
Dat zal zeker nog gebeuren! :)
Doe vooral de plaatselijke locals met de kilo’s niet teveel na. Trouwens hier ook 100% vochtigheid, maar 20 graden minder. Geniet vandaag van de Wild Adventures.
“Ondanks onze paar kilo’s teveel voelen we ons hier redelijk mager in vergelijking met de locals” –> oh man, ik moet ZO dringend nog eens naar de States! Nogal een bewogen (al dan niet) landing precies.
Leuk om al iets te lezen over jullie vlucht! En twas de moeite precies!
Wat een luxe: zoveel lekker eten en al die spelletjes in de stoelen!
Het hoort erbij he :) Het doet me weer denken aan onze cirkeltocht boven Chicago een paar jaar gelden met alle gevolgen van dien. Maar dat onweer, dat doet je toch écht in Florida voelen he :) Veel plezier!
Dat onweer is echt een beetje thuiskomen precies. Je kan er je klok weer op gelijk zetten. Zelfs noordelijker in Valdosta (net in Georgia) is het nu om 18h30 begonnen met onweren :)
En we zijn vertrokken … op naar 32 dagen ’s morgens wakker worden … koffietje met speculaasje en een heerlijk verhaal van jullie lezen! Have a wonderful time in America!!!!
En zo dadelijk komt het volgende verslag er alweer aan! ;-)