Het is een traditie: herfstvakantie = Londen!

Momenteel staan er veel nieuwe producties op de planken in Londen, dus we hadden een ruime keuze! Voor The Book of Mormon en The Light Princess hadden we op voorhand tickets geboekt, de rest konden we goedkoper ter plekke kopen aan de kassa’s van de theaters zelf. Voor The Bodyguard moesten we wel 1,5 uur aanschuiven, van half 9 ’s ochtends tot de kassa’s opengingen om 10u (terwijl we daar eigenlijk de hele tijd alleen stonden, dus een half uurtje op voorhand was ook wel goed geweest – typisch wij :-)), maar het was elke penny waard! Over andere voorstellingen waren de meningen wat verdeeld, maar ja, Tori Amos haar lange noten doen nu eenmaal sommigen in een staat van euforie verkeren en anderen in slaap dommelen…

We bezochten deze keer ook eindelijk St. Paul’s Cathedral, daar was ik tot mijn grote schaamte nog nooit binnen geraakt. De honderden trappen naar boven waren een lichte beproeving, maar boven konden we genieten van een prachtig zicht op Londen. En ook binnen hielden we er wel van om rondgeleid te worden door een audiogids met koptelefoontjes.

Toch ook zeker vermeldenswaardig is onze uitstap naar de National Geographic Store, de enige plaats waar we de gigantische wereldkaart konden vinden waar we onze zinnen hadden op gezet, sinds we die in Kopenhagen in onze Airbnb-kamer hadden zien hangen. Twee meter hoog, drie meter breed en dus perfect om zowat de helft van onze nieuwe living mee te behangen. Het ding werd met liefde ingepakt door de verkoopster, maar toch was het daarna geen sinecure om met zo’n gevaarte nog een paar uur in de Primark te gaan shoppen.

Maar ze is veilig thuis geraakt en wacht nu nog een paar maanden tot ze in onze mooie woonkamer aan de muur kan hangen blinken!