Ik denk dat het uit vorige berichten al duidelijk was dat wij houden van rangers en hun begeleide wandelingen. We voelen ons dan leergierige strevertjes die aan de lippen hangen van die rangers die met hun kostuumpjes (met patch!) en hoeden alleen al gezag inboezemen. De meeste rangers zijn daarnaast echt goddelijke vertellers, met humor en veel kennis over het nationale park. Vandaag hebben we de hele dag ons hartje kunnen ophalen aan de verhalen over Mesa Verde.

Mesa Verde is het enige nationale park dat niet omwille van geologische verschijnselen nationaal park werd, maar wel door de historische en archeologische waarde van deze plaats. De trekpleister van het park zijn de ‘cliff dwellings’, rotswoningen onder een klif die door pueblo-indianen gebouwd werden rond 1200 na Christus. Verder is dit een goudmijn voor archeologen, maar echt veel zekerheid heeft men nog niet over het hoe en waarom deze woningen precies werden gebouwd. Men weet wel dat deze indianen hun rotswoningen amper 90 jaar hebben bewoond. Rond 1300 was er een 25 jaar durende droogte, plus alle dieren waren vertrokken, alle bomen waren opgestookt, dus hebben ze hun woningen moeten verlaten.

Wonderbaarlijk genoeg zijn veel van deze ‘dorpen’, want er woonden echt zo’n 100 mensen in zo’n ‘appartementsgebouw’ (dat soms uit 4 verdiepingen bestond), nog erg intact gebleven. Op dat moment zat men in Amerika nog in The Stone Age: men kende nog geen metaal, dus het is echt zot hoe deze woningen zijn gebouwd. Ze konden hun huizen ook alleen maar bereiken langs een smalle rotswand, waar ze gaten in uithakten, om toch iets makkelijker hun handen en voeten te kunnen zetten.

Gelukkig werden er nu trappen aangelegd naar de cliff dwellings, zodat wij ze iets makkelijker kunnen bezoeken. Voor de drie grootste heb je tickets nodig, want die kan je enkel met een ranger bezoeken. We stonden vanmorgen dus al vroeg in het Colorado Welcome Center om voor de drie tours (uiteraard) ticketjes te kopen. Na een rit van anderhalf uur door en over de bergen van het onherbergzame Mesa Verde gebied, kwamen we aan in de buurt van Long House. Een minitram bracht ons en ranger Larry naar de site zelf. Daar kregen we de beste geschiedenisles ooit. Het was ongelofelijk hoe ranger Larry kon vertellen. Iedereen hing de volle 90 minuten (!) muisstil aan zijn lippen toen hij het hele verhaal deed over de indianen, hun gebruiksvoorwerpen toonde en de delen van de woningen liet zien. Heerlijke man! En deze tour was ook de meest diepgaande en beste tour van de drie.

In de namiddag deden we de populaire Cliff Palace Tour, die door de grootste cliff dwelling gaat en waar ranger Mary-Anna ons rondleidde. We kregen grotendeels hetzelfde te horen en op zulke tours is er altijd wel een Mexicaanse familie die luid alles moet vertalen voor de grootmoeder en overal aankomt waar ze niet aan mogen komen. Maar al bij al was het wel leuk om dat grote Cliff Palace eens van vlakbij te zien.

De laatste tour werd geleid door Paula, die ons op een ironische en sarcastische manier met veel humor door The Balcony House leidde. Dat was de meest avontuurlijke tour, want deze cliff dwelling ligt het meest afgesloten en verdedigend. Je moet hier een heleboel lange ladders beklimmen (best spannend zo vlak naast een afgrond), door smalle tunnels kruipen en nog een hoop ongelijke stenen trappen beklimmen en afdalen. Dat was eigenlijk ook wel de fun van deze tour, want erg veel nieuws kwamen we hier niet meer te weten.

We bezochten dan nog snel op eigen houtje Spruce Tree House, waar je zonder ranger in kan en waar je in een ‘kiva’ kon afdalen. Dit waren ceremoniële putten in de grond met een ingenieus verwarmings- en ventilatiesysteem. In deze cliff dwelling hadden ze een hele put gereconstrueerd, met dak en ladder en al, zodat je kon ervaren hoe het was in zo’n kiva.

En zo hadden we alle grote rotswoningen gezien en zat onze goed gevulde dag er weeral op! Heerlijk toch, die rangers en hun leerrijke verhalen!