Puf. Kreun. Auw. Pfff. Zo klinken we nu ongeveer nu. We hadden het al gezegd, vandaag zou een wandeldag worden, en dat werd het ook!

De Fiery Furnace Tour waarvoor we één ticketje hadden kunnen boeken in de hoop er ter plekke nog wel een tweede te kunnen bemachtigen, is dan toch niet gelukt. We stonden om 8u aan het visitor center en hebben gesmeekt, maar de lieve ranger was erg strikt: nee is nee, de tour zit vol, niemand heeft gecanceld, een 26e persoon kan echt niet. Tja, dat was het risico, maar dat onthouden we dan maar, dat zielig kijken niet echt werkt bij rangers.

Gelukkig hadden we een backup-plan, en wat voor één. De Fiery Furnace Tour duurt 3 uur en in die tijd wandel je zo’n 3-4 km. Niets dus. Wij zouden in de plaats daarvan de Devil’s Garden Trail doen, een weg door een ander ruw gedeelte van het park, en zo’n 11 km lang! Je kan naar bepaalde arches wandelen, of delen van de trail doen, maar wij hadden tijd dus we deden het hele pad, inclusief alle zijwegen en hadden na een dikke 5 uur, 13,3 km op de teller staan. Stevig gewandeld dus, maar het gaf ons veel voldoening, en zelfs energie. Het was dan ook een heerlijke trail, met makkelijke stukken, mooie Arches, maar ook een boel klimpartijen over rotsen, geploeter door los zand, af en toe wat steilere beklimmingen en vooral prachtige vergezichten.

Het eerste deel van de Devil’s Garden gaat naar Landscape Arch, de grootste boog van het park. In 1991 viel een stuk van de boog naar beneden, waardoor je nu niet meer op het pad mag dat onder de boog gaat, maar we hadden een mooi overzicht van een beetje verder. Daarna ga je van het gewone, aangelegde pad af en wandel je over de rotsen en door het zand en moet je zelf je weg zoeken. De route wordt perfect aangegeven met een eenvoudig systeem: Cairs. Dat zijn opeengestapelde hoopjes stenen die de rangers (en andere mensen) overal neerleggen en op die manier wijzen ze de weg. Het leuke is dat je dus de hele tijd moet zoeken naar hoopjes stenen om je weg te vinden. Het lijkt wel een schattenjacht!

We hadden ook ‘geluk’ met het weer: het was helemaal bewolkt en niet al te warm. In Arches is dat een groot voordeel omdat er bijna nergens schaduw is. Toen de zon er in de namiddag doorkwam, voelden we het verschil meteen! Wat een brandende hitte!

Het verste punt in de Devil’s Garden is de Double-O Arch. De naam zegt het zelf, hier zijn er twee bogen, boven elkaar! We twijfelden even of we dezelfde weg terug zouden nemen, of de iets moeilijkere Primitive Trail, maar uiteraard namen we dat laatste pad en wat waren we daar blij mee! Nog meer geklim en geklauter, Robin vond ergens voorbij Private Arch nog een weg naar boven, vanwaar je een prachtig uitzicht had, en ook redelijke afgronden en kloven naast ons, maar daar hebben we maar niet te veel naar gekeken. Onderweg kwamen we weer een heleboel vriendelijke Amerikanen tegen, waarmee we de typische gesprekjes voerden: “It’s nice in the shade, isn’t it?”, “It’s worth the climb”, “you’re almost there” of “is it nog far?”, wat er per ongeluk uitfloepte bij mij…

Het was ook weer zo opmerkelijk dat eens we terug waren bij Landscape Arch, waar de Primitive Trail op uitkwam, het samenhorigheidsgevoel vervangen werd door vooral Fransen en Chinezen met glitterschoentjes, kleedjes, handtassen en parasolletjes. Toch bizar hoe sommige mensen nationale parken bezoeken.

Na onze stevige wandeling, stond er ons nog een must-do hike te wachten: die naar Delicate Arch, naast Balanced Rock, het andere hoogtepunt van het park. De weg ernaartoe wordt aangeduid als ‘een zware wandeling’, en dat was absoluut niet gelogen. Het pad stijgt de hele tijd, en dat is vermoeiend, maar met een brandende zon en bijna geen schaduw, wordt het helemaal afzien. Puffend geraakten we toch boven, en het moet gezegd: Delicate Arch was de inspanning echt waard. Bovendien kwamen we boven nog een koppel Belgen tegen, waar we nog een hele babbel hadden en een hoop ervaringen mee uitwisselde. Voor we het wisten, was het 18u en dus hoog tijd om terug naar beneden te gaan en onze voeten was rust te gunnen, na de meer dan 18 km door Arches.

Morgen gaan we naar Canyonlands, hier ook vlakbij, maar volgens mijn voeten gaan we daar toch iets minder wandelen. :-)