Het was te verwachten: na onze inspanningen van gisteren, waren we vandaag lui. Gelukkig stonden er maar twee parken op de planning vandaag. :-)

Nee, we konden het best rustig aan doen, want Dead Horse Point State Park is eigenlijk gewoon één uitkijkpunt op weg naar Canyonlands. De Colorado draait er met een grote bocht om een smal rotsplateau heen. Op dat smalle plateau werden vroeger wilde paarden bijeengedreven. Volgens de legende werden de paarden ooit eens aan hun lot overgelaten, waardoor ze stierven door een gebrek aan water. Vandaar de naam. Het uitkijkpunt is best spectaculair (en een bekend beeld), maar volgens Robin is Horseshoe Bend in Page toch nog een pak indrukwekkender, omdat je er dichter bij kunt staan.

Nadien gingen we naar Canyonlands, het noordelijke deel dan toch, Island in the sky. Het zuidelijke deel, The Needles, ligt zo’n 110 mijl verder, dus dat sloegen we over. Naast wat uitkijkpunten, wandelden we ook naar Mesa Arch, een heel mooie boog, die pal aan de rand van de canyon staat. De durvers kunnen over de boog lopen, maar dan moet je wel tegen een afgrond van zo’n km kunnen naast je. Robin probeerde me nog wijs te maken dat ze deze boog in de jaren ’70 verplaatst hadden van Arches NP om het bezoekersaantal van Canyonlands wat op te krikken… Maar daar trapte ik toch (net) niet in. :-) We moesten toch ook wat gniffelen met iedereen die op de foto wilde met de boog, maar dan boos werd op andere mensen die in de weg stonden, of op de boog klommen. De grootste verwarring ontstond tussen wat Fransen, Amerikanen, Nederlanders en Koreanen (die duidelijk niemand verstonden). Wij verstonden de drie eerstgenoemden uiteraard wel en konden dus alle misverstanden en ergernissen vrolijk vanop een afstand mee volgen.

We wandelden nog naar een uitkijkpunt op Upheaval Dome, een mysterieuze rotsformatie en krater waarvan men niet weet hoe ze ontstaan zijn: onderliggende zoutlagen of een meteorietinslag zijn de meest waarschijnlijke scenario’s.

Bij een volgende uitkijkpunt zagen we mensen staan en – ’t is toch niet waar hè – jawel, het koppel Belgen waar we gisteren een uur mee hadden staan babbelen: Hans en Sonja. Enfin, ja, de naam van de man hebben we gisteren opgevangen in het geratel van de Oost-Vlaamse, de vrouw hebben we zelf Sonja gedoopt. Gelukkig was het meeste gisteren al verteld, waardoor we door konden naar het volgende viewpoint. :-)

Dat was Grand View Point Overlook, waar je een prachtig zicht hebt op de canyon. Je kan ook een stuk langs de rand van de canyon lopen, waar je met een afgrond van een kilometer toch menig kriebel in de buik voelt.

We waren meer onder de indruk van Arches NP, maar toch is Canyonlands een (korte) stop waard. Morgen verlaten we Moab en rijden we weer Colorado in, voor een paar dagen nationale parken in het oosten van The Centennial State.