Op weg naar Carlsbad kwamen we voor het eerst een echte US border patrol tegen. Logisch want je neemt in Mexico een bootje, je steekt de Rio Grande over en je bent in Amerika. Op elke weg die vanuit het park vertrekt naar het noorden staat dus een US border patrol. Drie indrukwekkende stoere binken, met een grote hond, stonden ons op te wachten en we moesten onze paspoorten uit onze koffers halen. Het bleken lieve kereltjes te zijn, want ze vonden onze felgekleurde koffers zo leuk dat ze zelfs vroegen waar we ze gekocht hadden. Verder nog even een praatje gemaakt over de voordelen van het onderwijs en het grote aantal weken vakantie (je zag de man even een carrièreswitch overwegen) en toen mochten we verder!

Na een 4-tal uurtjes rijden kwamen we aan in Guadalupe Mountains. De omgeving zag er alweer spectaculair uit: overal bergen om ons heen (logisch). Na een korte stop in het visitor center besloten we om een wandeling te maken, de Devil’s Hall Trail, een van de favoriete trails van de plaatselijke ranger. We daalden eerst naar een droge rivierbedding en volgden die dan nog een paar kilometer tot we in de Devil’s Hall kwamen, een smalle kloof tussen twee bergen. De eerste kilometer was even afzien, maar eens we het goede tempo gevonden hadden, was het de inspanning zeker waard. Het leuke aan de wandeling was dat we een heel stuk moesten klimmen en klauteren over rotsen en stenen in de rivierbedding, echt een speeltuin voor volwassenen en kinderen. Dat was ook te merken aan het gezin dat we tegenkwamen, waarvan de vier kinderen duidelijk de tijd van hun leven hadden. We bleven op onze hoede voor eng ongedierte, maar de enige dieren die we zagen, waren een hoop hagedissen en vlinders. Er was nog een andere leuke trail die je naar de top van de Guadalupe Peak bracht, maar daar hadden we geen tijd meer voor.

We reden nog naar McKittrick Canyon om ook dat gebied nog even te verkennen. We begonnen aan de McKittrick Canyon Trail, maar die bleek niet zo bijzonder interessant te zijn, dus keerden we maar terug. Uiteindelijk hebben we vandaag toch zo’n 9 kilometer gewandeld, een sportieve dag dus.

We zijn intussen ook in de Mountain Time Zone en wonnen dus vandaag een uur, én we zijn ook in de tweede staat van onze reis: New Mexico. Toch met een beetje spijt in het hart hebben we het weidse Texas achter ons gelaten. Het is een interessante staat, waarin best veel te zien en te beleven valt, alleen jammer dat de afstanden zo groot zijn. De mensen waren wel erg vriendelijk en van de extreem republikeinse opvattingen hebben we bijzonder weinig gemerkt.

Morgen wordt het eindelijk weer de hele dag zonnig en warm, en wij kruipen de grond in voor een bezoek aan de Carlsbad Caverns.