Het moderne Marrakech, of de Nieuwe Stad, stond vandaag op ons programma. Ons boekje 100% Marrakech had alweer een handige wandeling uitgeschreven die begon aan de Jardin Majorelle. Deze botanische tuin ontworpen door Yves Saint Laurent is een van de hoogtepunten van de stad die je moet gezien hebben. We vonden het inderdaad zeker de moeite, al die palmbomen en allerhande cactussen, al die felle kleuren groen tegen de straalblauwe hemel en het felblauwe museum met overal de knalgele bloempotten. Knap! Maar na twee dagen in de soeks was dit qua sfeer toch helemaal anders en alweer even wennen.

Ook de winkeltjes in de buurt waren een pak moderner met producten dubbel zo duur als in de soeks. We hadden evengoed in een hippe winkel in Antwerpen kunnen zijn.

Om naar de moderne wijk Gueliz te geraken moesten we een lange baan rechtdoor volgen, zo’n 20 minuten stappen. In de blakke zon was dat een hele beproeving. Bij elk kruispunt dat je over moet, riskeer je ook telkens uw leven want er zijn amper stoplichten en iedereen rijdt gewoon door. Mensen steken ook zomaar over want de auto’s zullen wel stoppen. Zoiets.

Er stonden een hele hoop winkels in de gids beschreven op de route, met haute couture, kinderkleding, hebbedingetjes, interieurspullen enz maar we vonden amper iets terug op de plaatsen waar ze zouden moeten zijn. Onze uitgave van de gids was van 2014 maar blijkbaar zijn er toch al veel winkels weg sindsdien. Jammer. Ook de rest van de wandeling vonden we maar niks. We passeerden een winkelcentrum met een H&M, een Nespresso-winkel, het leek wel of we terug thuis waren, maar dan 20 graden warmer. Maar daarvoor komen we natuurlijk niet naar hier. We zijn wel in de McDonalds een mango-ananas-smoothie gaan halen die broodnodige verfrissing bracht maar dan zijn we snel terug de medina in gewandeld.

Intussen hadden we al 10 km afgelegd en was het hoog tijd voor een lunchke. Op het dakterras van Café des épices aten we een broodje met uitzicht op een gezellige markt met allemaal soeks errond. Het was echt bakken vandaag dus het deed goed om even in de schaduw te kunnen verkoelen.

Nog beter was het daarna, terug in de soeks, waar het eigenlijk aangenaam koel is met al die smalle steegjes in de schaduw. We deden ons best om L’art du bain te vinden, een winkel met zeep en oliën voor de huid maar zelfs met een adres is dat een bijna onmogelijke opdracht. Na anderhalf uur door tientallen kleine straatjes, bocht links, nee rechts, terug dan maar, nog eens Google Maps erbij, dat kompas flipt helemaal, op een minikaartje kijken waar het nummertje staat, nog eens een ander straatje proberen… Je snapt het punt. Na anderhalf uur zoeken hadden we het toch gevonden! Maar de producten en het gamma vielen wat tegen dus kochten we niks.

Na 14 km was het hoog tijd om de voetjes even te laten rusten. Voor het donker zou worden, konden we ons nog even op het dakterras van onze riad leggen met een boekje alvorens opnieuw de soeks in te trekken om te gaan eten. Opnieuw vonden we een gezellig dakterras met een lekkere kaart voor geen geld. Heerlijk!