Na een lekker ontbijt in de riad trokken we opnieuw de soeks in met onze 100% Marrakech gids. Daarin staan altijd handige wandelingen beschreven en vandaag gingen we wandeling 1 doen door het noordelijke deel van de medina. Met de combinatie van Google Maps en de gids vonden we perfect onze weg.

We beginnen ons helemaal thuis te voelen in de soeks. Het is ook zo prachtig in die smalle steegjes: al die felle kleuren, die intense geuren, de lampionnen, de houten en rieten afdaken… En de mensen zijn ook echt vriendelijk. Sommigen zijn wel wat opdringerig maar dat is deel van het spel. Ze zullen je altijd helpen om de weg te vinden. Zo kwamen we onze vriend tegen waarbij we gisteren de hamamdoeken kochten en hadden een gezellig babbeltje.

Tegen lunchtijd vonden we een perfect dakterras met zicht op de soeks, waar we een heerlijke Marokkaanse sla en humus bestelden. Zomer op ons bord en in ons hoofd!

Eenmaal uit de soeks waren we toch een beetje uit onze comfortzone. Er liepen een pak minder toeristen rond, de straten waren minder charmant maar wel ‘echter’, en zo liepen we langs allerlei leerlooierijen naar een van de stadspoorten.

We eindigden onze wandeling terug in het centrum alweer op een dakterras, met een muntthee natuurlijk. ’s Avonds gingen we heerlijk typisch Marokkaans eten bij Kwi-zin. Een tagine met gehaktballetjes en een pastilla (kip in deeg). Voor 5,5 euro en 8 euro. Marrakech is culinair helemaal geweldig! Totaal onze smaak en onze soort van eten! En de dakterrassen in de zon zijn helemaal de max. Dat eten en drinken hier niks kost, is zeker ook mooi meegenomen!

Vandaag besloten we dat Marrakech intimiderend is, alweer op een positieve manier. Zowel de intensiteit van de soeks als de moslimcultuur. Een paar keer per dag schalt een oorverdovende oproep tot gebed door de microfoons van de moskeeën. Altijd is er wel een vlakbij dus overal hoor je het jammerende Allah Akbar, en allerlei gebeden in het Arabisch. Vanmorgen om 5 uur werden we zelfs wakker ‘gejammerd’. Stiekem vinden we het fantastisch. Het is enorm krachtig, fascinerend, en dus ook intimiderend. Het is zeker niet zo dat iedereen hier alles laat vallen om te gaan bidden. De man in onze riad zei dat mensen ook werken en gewoon bidden als ze kunnen. Maar het is zo eens iets anders dan kerkklokken horen luiden.

Morgen gaan we de nieuwe stad verkennen, het meer moderne gedeelte met tal van designwinkeltjes en dergelijke.