Ik probeer jullie een zo goed mogelijk beeld te geven van onze dag in Silver Dollar City. ‘Probeer’, want dit was nog eens een uniek park dat moeilijk te omschrijven valt…
We kwamen eigenlijk naar hier voor Outlaw Run, een relatief nieuwe achtbaan uit 2013 van Rocky Mountain Construction. Dat bedrijf maakt absoluut fantastische achtbanen die allemaal in onze top 10 staan! En als je 450 en 250 achtbanen gedaan hebt, is dat hoog. In 2013 deden we al Iron Rattler en New Texas Giant, en die waren super. De verwachtingen lagen dus hoog…
Wat we echter niet wisten, was dat dit park ook een soort van Bokrijk is. Aan het begin staat met een aantal klokken, als een mini Zimmertoren, de datum aangeduid en die was 19 juli 1880. Het hele park katapulteert je dus terug in de 19e eeuw. Alle medewerkers dragen kledij uit die tijd en elk kraampje of eettentje lijkt alsof het uit die tijd stamt. Alles is uit hout gemaakt, er is supergoed gelet op alle details en het park ligt helemaal in een bos. Je ziet geen enkele achtbaan of attractie liggen hierdoor, maar wel tal van winkeltjes waarin vaklui allerlei traditionele kunsten tonen (glasblazen, houtsnijden,..,) en uiteraard verkopen ze hun gemaakte spulletjes ook. Oh, en het eten. Hoe lekker was dat hier weer? We gingen vandaag weer extra op ons eten letten, maar dat plan werd al snel van de tafel geveegd. We aten de lekkerste pretzel dog ooit, homemade kettle chips met cajunkruiden, sausage skillet (een soort van stoofschotel van worst, aardappel, paprika, ui en maïs), vers fruit dat heerlijk smaakte (!) en gefrituurde Oreo’s. Dit was veruit de lekkerste dag tot nu toe op deze reis.
De combinatie van alles hierboven geeft dit park een heel speciale sfeer: zowat camping gecombineerd met rommelmarkt en familiebarbecue. Silver Dollar City heeft niet voor niets een Applause Award gewonnen (de lifetime achievement award voor pretparken). Heel terecht, want dit was echt een van de beste, mooiste en leukste parken die we al ooit bezocht hebben.
Het feit dat we de hele dag in een bos hebben gelopen was ook handig, want het was hier weer verschrikkelijk heet en vochtig! Zelfs om half 11 vanavond liep het zweet nog over onze rug naar beneden, zo warm was het nog. Je moet niet vragen hoe het deze middag was… Gelukkig brachten de bomen wat schaduw en de vele sproeiers wat verkoeling. We vonden het deze keer dus helemaal niet erg dat we kletsnat uit de boomstammetjes kwamen!
We liepen de hele dag rond op een gezapig campingtempo en geraakten tientallen keren aan de praat met mensen. Vandaag werd ons meer gevraagd van waar we kwamen dan op de vorige 12 dagen samen. Supervriendelijke mensen allemaal. Wel grappig, de reacties die je krijgt. “Oh, Belgium! I know someone from Denmark!” Euh, oké, goed voor u maar dat ligt nu niet meteen vlakbij… Een andere vrouw dacht dat we van Schotland kwamen. En in een oud schooltje dat als voorbeeld diende van hoe het vroeger was, geraakten we aan de praat met een ex-leerkracht van in Amerika over onze job. Het ging ook over België en ons oud stadje Lier en zij was een van de weinigen die zei dat het voor ons raar moest zijn om de 19e eeuw als ‘oude geschiedenis’ geëtaleerd te zien. Sommigen weten wel iets hoor, over de wereld buiten de VS, zelfs hier in Missouri, waar de meeste mensen die we hier tegenkomen toch redelijk simpel en wereldvreemd lijken. Je moest eens weten hoe vaak we hier al met onze ogen gedraaid hebben bij het zoveelste T-shirt of petje met een pro-wapen spreuk of de boodschap dat zij hun vrijheid verdiend hebben door zo dapper te zijn en door oorlog te voeren.
Maar goed, dit speciale park had dus ook nog achtbanen. De eerste die we deden, was ‘Wildfire’, een gewone B&M. Het is te zeggen, de baan was leuk maar niet al te spectaculair, maar dat uitzicht!! Als je boven op de lift komt, vlak voor de drop, heb je even een prachtig zicht vanuit je karretje, 50 meter boven het bos en de hele vallei. Zo indrukwekkend!!
Nog een baan die het vermelden waard is, is ‘Fire in the Hole’! Ook weer moeilijk uit te leggen, maar het komt erop neer dat je met een treintje (indoor) telkens wat naar boven rijdt, langs allerlei uitgebeelde scènes van een boerderij die in brand staat. Dan volgen een paar kleine achtbaanelementjes: dropje, heuveltje, plots klinkt een stem: “Fire in the hole!” Drop naar beneden en DRASJ! Iedereen nat. Hi-la-risch! En vooral bijzonder onverwacht. We kwamen dan ook gierend de trein weer uit.
Maar we kwamen uiteraard voor ‘Outlaw Run’. En wat een baan! Een typische RMC waarbij je 5 keer uit je stoel lijkt te vliegen, maar die toch heel soepel door de bochten vliegt. En het beste van al: er stond de hele dag geen wachtrij! Dat hadden we niet durven dromen. Deze voormiddag deden we hem dus al 6 keer na mekaar. En vanavond sloten we onze dag af met nog 4 ritjes in het donker. Dan was hij zo mogelijk nog leuker, met een diepe bijna loodrechte drop in een zwart gat en dan een minuut vlammen door een donker bos. Jeuj! Een perfecte afsluiter van een heerlijke dag in een fantastisch pretpark. Wanneer komen we hier terug naartoe?? ;-)
Gefrituurde Oreo’s? W0TT??? :-)
Lekker! Gewoon smoutebollenbeslag rond Oreo’s doen en dan de frietketel in! Kan ook met Snickers, Reese’s, Twizzlers,… :)
Hey Robin en Karlien! Voorlopig is het mij nog gelukt hier om jullie blog te blijven lezen, alleen de foto’s heb ik nog nie allemaal gezien :). Daarvoor wacht ik altijd op de (supersnelle!) wifi int hotel ;). We zitten nu in nen Burger King en voelen ons daar dankzij jullie trouwens totaal nie schuldig over ;). Eergisteren nog Hard Rock Cafe ook, af en toe al eens een ijsje, al eens ne Starbucks gedronken ook, maar onzen uitleg is altijd: ach, Robin en Karlien eten meer vettigheid daar in de V.S. en die doen dat 7 weken en wij maar 1. Hihi, merci dus voor die geruststelling ;). Leuk geschreven verslagen trouwens ook! Je hebt ons met je achtbaanlijstje trouwens al goed voorbij gestoken, Karlien!
Hela, dat valt echt nog redelijk goed mee met die vettigheid! Het is alleen jammer dat we er zo de aandacht op vestigen :p Jullie nog veel plezier in Portugal!