Foert! Vonden wij. Op oudjaar trekken wij met z’n tweetjes naar het einde van de wereld. Naar de rust. Zonder enige nieuwjaarsverplichting. Het einde van de wereld, dat was dan Texel (en je spreekt het dus uit als ‘Tessel’), toch redelijk aan het einde van de wereld als we even noordwaarts rijden…

We dachten dus echt dat we origineel waren met het idee naar de Waddeneilanden te gaan voor oudjaar. Maar blijkbaar had half Nederland net hetzelfde idee, waardoor we toch een dik uur stonden aan te schuiven voor we de veerboot op konden. Maar eens op het eiland, kon de rust beginnen.

We sloegen nog even een voorraad lekkers in waar we zo’n 2 weken mee verder zouden kunnen in een Albert Heijn die al helemaal leeggeplunderd was. En dan konden we gaan uitpakken in ons schattige huisje in zo’n typisch Nederlands vakantiepark. De gezelschapsspelletjes, de boeken, de laptop vol goeie tv-series…. Het was duidelijk dat we niet veel gingen uitsteken die laatste dagen van het jaar…

Toch zijn we uiteraard, met de gids in de hand, het eiland uitgebreid gaan verkennen. Je kan echt dàgen wandelen op Texel! De hele westkant is Nationaal Park Duinen van Texel, dus daar alleen al kan je helemaal in verdwalen. Maar verder heeft Texel ook supergezellige dorpjes en haventjes waar het ook leuk is om uit te waaien. Op dinsdag deden we zo’n wandeling uit de gids, langs een visserhaven, een oud dorpje, een kade naast de Waddenzee, een paadje door de velden, terwijl de gids intussen uitleg gaf over hoe het hier vroeger in de bloeiende Gouden 17e eeuw aantoe ging, met alle grote ontdekkingsreizigers en zeilschepen, die in Texel aanmeerden voor het goede water dat langer meeging en om handel te drijven. Best interessant! Onze gids durft alleen nogal optimistisch zijn over de af te leggen afstand, want de wandeling die 6km zou zijn, werd er uiteindelijk toch een dikke 8… Het was nog even spannend of we wel voor het donker terug aan onze auto zouden geraken, maar dat lukte net. Onze pas geïnstalleerde stappentellers gaven ruim 16 000 stappen aan, ver voorbij het dagelijkse doel van 10 000. Hoera! Tijd dus om naar huis te gaan en schuldgevoelloos een pizza in de oven te steken! Njam.

De volgende dag bezochten we Ecomare, een opvangcentrum voor gestrande zeehonden en bruinvissen. Educatief en leuk omdat je ook daar tijdens de voedermomenten uitleg krijgt over de dieren. Bij het centrum begon ook een korte wandeling door de duinen die ook erg leuk was! En tegen 16h moesten we toch stilaan terug naar ons huisje om te beginnen eten, anders zou al dat voedsel nooit op geraken! :-) Al spelletjes spelend werd er geaperitiefd met mini-loempia’s, en vele lekkere AH-hapjes en na het voorgerecht konden we eigenlijk al niet meer. Dan maar onze Indonesische kant-en-klaarmaaltijden bewaren tot morgen! De rest van de avond keken we verder naar Forbrydelsen, een superspannende Deense  serie, om dan even rond de klok van 12 naar Peter Van de Veire te zappen, elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen, maar dan vooral de volgende aflevering van Forbrydelsen op te zetten. Zalig.

Op de eerste dag van het jaar gingen we nog een wandeling doen door het Nationaal Park, de duinen van Texel. Ook weer zo’n 6 km volgens de gids. Lekker rustig voor zo’n 1e januari. Er stond een stevige tegenwind, waardoor het geen evidentie was om op het strand een kleine kilometer verder te geraken. Onze schoenen en broeken waren bedekt met een dikke laag zand dat massaal in onze richting over het strand werd geblazen. In de duinen zelf was het beter, maar toen we aan de achterliggende polders kwamen, dook er een nieuw probleem op: water. We stonden al met onze voeten in het water en de weg die we eigenlijk terug moesten nemen, stond ook helemaal blank. Dus dan maar doorgewandeld tot we uit het park waren in het volgende dorpje en dan langs de weg terug… Uiteindelijk werd de wandeling van 6 km er een van 13 km! Maar ook vandaag weer flink 19 000 stappen gezet!

Conclusie van de zaak: Texel is een heerlijk eiland, mooi, rustig, er wonen zo’n 15 000 mensen, ongeveer evenveel schapen. De duinen, polders en stranden zijn er prachtig en je komt er echt in een ander, rustiger ritme terecht. Die 4 dagen op het schapeneiland heeft deze 2 nieuwe schapenkoppen (zo worden de inwoners van Lier genoemd) echt goed gedaan. We zijn helemaal klaar voor het nieuwe jaar!