Blizzard Beach is het tweede waterpark van Disney hier. Het verhaal van dit park is dat er vroeger een skigebied was op die plek, met een berg ‘Mount Gushmore’ :-) maar door een grote storm, is al de sneeuw gesmolten en is er een overvloed aan water. Maar de stoeltjeslift is er nog en brengt je nog steeds naar de top van de berg, de schansen zijn nu glijbanen en het decor ligt nog vol sneeuw en ijs. De eetkraampjes heten o.a. Ava-lunch en Frostbite Freddy, en zo heeft Disney alweer een conceptueel erg sterk park neergezet. Het ziet er allemaal ge-wel-dig uit.
De publiekstrekker is Summit Plummet, één van de hoogste waterglijbanen ter wereld, die met haar 40 meter menig persoon vooral een pijnlijke rug bezorgt. Ik durf daar echt niet vanaf, maar Robin pijnigde zichzelf 2 keer!
We waren ook al vroeg naar het park vertrokken om zeker een stoel te kunnen bemachtigen want dat was in Typhoon Lagoon een hopeloze zaak geweest. Nu waren we er al om 9u en zo konden we twee stoelen inpalmen in de schaduw onder de bomen. Perfect, want zelfs zo vroeg was het al zweten geblazen!
De rest van de dag deden we het kalm aan. Ik kon vooral mijn boek ook moeilijk wegleggen. Dankjewel Luc van De Standaard voor de goeie tip, ‘De waarheid achter de zaak Harry Quebert’ van Joël Dicker is een super meeslepend boek!
Tegen de avond wilden we nog naar Downtown Disney om daar wat te gaan shoppen en winkeltjes kijken, dus vertrokken we op tijd uit Blizzard Beach. Alleen, toen Robin terug uit de douche kwam, en zich wilde omkleden, was zijn zak met kleren weg. Foetsjie. Gelukkig zat er niks waardevols in en waren het ‘maar gewoon’ een short en een t-shirt, maar toch was dat even een kleine domper op de feestvreugde. Het is gewoon straf dat je zelfs daar op je hoede moet zijn voor dieven. Het kan natuurlijk ook per ongeluk geweest zijn, of een overijverige kuisvrouw… Maar we verwachten toch niet daar nog iets van te horen.
Dan maar terug naar het hotel, Robin in zwembroek de auto in, om ons om te kleden en dan naar Downtown Disney te rijden. Het was ondertussen al later dan verwacht, en we moesten nog eten. Het was ook ontzettend druk, omdat er hard gewerkt wordt aan Downtown Disney. Er wordt een grote parkeergarage bijgebouwd, er komt een wandelweg over het water en alles krijgt een opknapbeurt. Handig is dat nu niet, want de ruimte om al dat volk over te leiden, is een pak kleiner dan anders. Maar goed, de winkels zijn er zo leuk dat we ons best deden om door de drukte heen te kijken en gewoon mee te shoppen.
We waren alleen later dan verwacht terug in ons hotel, waardoor de blog dus nu een dagje later verschijnt…