Het verhaal van Typhoon Lagoon is dat er een grote storm geweest is in de lagune, dus alles is beschadigd. Er is een muur gebouwd om de grote zondvloed tegen te houden, maar af en toen ontsnapt er één grote golf.

Dat is meteen de publiekslieveling: de golf. Om de 5 minuten ongeveer wordt er in het grote zwembad een reusachtige golf van toch wel een meter hoog in het zwembad gestuwd. Die begint te breken en sleurt iedereen meters verder mee. Compleet onverantwoord eigenlijk, maar iedereen vindt het dolle pret. Ook wij verwonderden ons over de kracht van het water en deden meermaals ons best om ons niet meters te laten meesleuren. Tevergeefs. Grappig ook hoe er altijd minstens twee mensen zijn na elke golf die een gevonden duik- of zonnebril in de lucht houden die mensen zijn verloren. Helemaal hilarisch is het gegil dat volgt als de golf er weer aankomt: ‘voem’ – ‘aaaaah’ En dan begint de fun.

Ook dit park is weer een pareltje. Ik val in herhaling, maar alles is zo mooi aangelegd, en die details! Zo zijn de drie watercoasters van dit park bijvoorbeeld helemaal gethematiseerd als voormalige Chiquita-fabriek (subtiele sponsoring, dat wel). Door de storm hangt alles vol netten en takken (zo wordt de hele constructie perfect verstopt), er is een tractor tot op het dak geslingerd, overal staan lege fruitbakken en de glijbaan was zogezegd een transportband voor het fruit. Er waren drie soorten: kokosnoten, bananen en ananas (de drie glijbanen dus). Tegen de muur hangen de voormalige reglementen van het bedrijf (op een half kapot en vergaan blad papier, super vormgegeven dus), dat de transportbanden niet zijn voor entertainment en dat er niet op gespeeld mag worden. Grappig, toch?

En toen wilde Robin een ijsje. Er waren vijf verschillende coupes, maar toen we iemand voor ons de duurste coupe zagen bestellen, wilde Robin die ook! Dat was gewoon een emmer (!) vol ijs, met stukjes Oreo erin, stukjes van een hoorntje, slagroom, caramelsaus, fudge en sprinkels erover met een kers. Dat alles moest je eten met een schupje! Ongelofelijk! Toen we met onze emmer terug naar onze stoelen liepen door het park, keek echt iedereen verbaasd en met grote ogen naar onze emmer. Dat was er zo over! De vrouw die achter ons zat en ons met twee zag eten, kwam zelfs vragen hoe het kwam dat wij ijs uit een emmer zaten te eten. Ook dit is Amerika.

Het was vandaag trouwens een prachtige dag, zonder één dreigende onweerswolk in de buurt! Heerlijk om te ontsnappen aan de hitte in het water. Al is het redelijk zot hoe warm de temperatuur van het water hier is. Het droeg in ieder geval allemaal bij tot het paradijselijke gevoel van vandaag

Vanavond zijn we naar La Nouba gaan kijken, de Cirque du Soleil show die hier vast staat in Downtown Disney sinds 1998. Het is nog een oorspronkelijke show van Franco Dragone, en dus een heel klassieke Cirque du Soleil. Clowns voor de humor, ongelofelijk straffe acrobatische acts en een lichte rode draad daar doorheen. Ik vond deze show een van de betere die ik al gezien heb van Cirque du Soleil. Al zijn ze uiteraard allemaal geweldig! Je moet er hier alleen de vretende Amerikanen bijnemen, die ook allemaal 10 minuten te laat binnenkomen en achteraf een stort van etensresten achterlaten in de zaal. Gelukkig is er bij ons toch nog een iets verfijndere theatercultuur.

Morgen verlaten we Orlando even en rijden we anderhalf uurtje naar Tampa, waar we met Busch Gardens nog eens een ‘klassiek’ pretpark gaan bezoeken, al schijnt dat park ook zeer de moeite te zijn, naar wat ik hier wel eens hoor :-)