Vanmorgen reden we het echte geisergebied in. We gingen nog even onze stempel zetten in het Madison ranger station (we hebben er intussen al 7 verzameld van de 15) en dan gingen we wandelen aan de Artist Paintpots. Ook daar weer blies de stoom uit de grond, borrelde er heet water in allerlei gapende gaten en pruttelde er modder in de poelen. Het blijft toch een bizar zicht.

We namen nog een kijkje bij Firehole Falls en het enige plaatsje in het park waar je mag zwemmen in de rivier, maar net zoals vorig jaar was het water er toch behoorlijk koud. Na een korte stop bij de Ojo Caliente Hot Spring, waar een hot spring in een rivier stroomt, reden we door naar Old Faithful om daar iets te eten. Ons energiepeil was deze voormiddag iets lager dan gisteren. De lange dag door het park had ons toch wat vermoeid en de hele tijd van viewpoint naar viewpoint rijden met de auto, uitstappen, fotootjes maken, geven ook niet meteen veel energie.

In de namiddag reden we nog naar Lower Geyser Basin, waar een heleboel boeiende geisers zijn. White Dome Geyser is het officiële symbool van het park en hij barst uit om het half uur (ongeveer). We hadden geluk, want toen we er aankwamen, was er net een eruptie. Maar de mooiste en grootste geiser van het gebied is Great Fountain Geyser, die om de 11 uur uitbarst. De volgende uitbarsting was pas voorzien voor vanavond… en benieuwd als we zijn, zitten we hier op dit moment, terwijl we de blog schrijven, al een uur te wachten op een bankje, in de avondzon. We hebben hier net ons slaatje verorberd, en het wordt stilaan drukker. Het verwachte uur van uitbarsten is volgens het visitor center 20u, maar het kan ook 2u vroeger of 2u later zijn. We zijn dus geïnstalleerd om onze avond hier door te brengen. :-) Bij deze geiser zijn er wel waarschuwingssignalen: 90 tot 120 minuten voor een uitbarsting stijgt het water in de krater al zo hoog dat het begint te overstromen, en vlak voor een uitbarsting kookt het water hevig. We zitten hier al van 10 na 6 en toen overstroomde het water volgens ons al lichtjes, en er is toch ook al enig geborrel….

Intussen is het 22u en zijn we in de Old Faithful Cabins. Great Fountain is uitgebarsten om 19.38u, ietsje vroeger dan voorspeld door het visitor center. En wat een uitbarsting was het! Wauw! Ze duurde ruim een half uur, intussen ging de zon onder, er waren alleen maar geïnteresseerde mensen die rustig genoten van het natuurwonder, een heerlijk gezellig verbroederend sfeertje, geen typische-toerist-Chinezen, het was prachtig. Misschien was dit wel een van de spectaculairste, magische en mooiste dingen die we ooit gezien hebben. Moeilijk te beschrijven, maar we waren helemaal onder de indruk van die natuurpracht en het feit dat we daar bij een ondergaande zon een prachtige, perfecte avond hadden.

Eerder op de avond hadden we Old Faithful nog zien uitbarsten en hoe prachtig en indrukwekkend dat ook is, het is een feit dat de honderden toeristen die met hun fototoestellen, iPhones en camera’s klaar zitten, netjes op houten banken, toch wat afbreuk doen aan de ervaring.

We mogen zeker ook niet vergeten te vertellen dat we Grand Prismatic Spring zagen vandaag, hét beeld dat in alle gidsen over Yellowstone staat: de tweede grootste hot spring ter wereld (de grootste is in Nieuw-Zeeland), waarbij de felle kleuren voor geweldige effecten zorgen. Eerst wandelden we alweer tussen honderden toeristen (waarvan 98% Chinezen – we vragen ons werkelijk af of daar in China nog mensen zijn momenteel) over het wandelpad aan de bron zelf.

Misschien toch even kort iets over die Chinezen. De vrouwen lopen om ter modieust gekleed rond, in mooie jurkjes, rokjes, met zijden sjaals enz. Oké, beetje vreemd hier, maar kom. Ze lopen ook allemaal met hoofddeksels rond, die we al meermaals hebben zien afwaaien en in thermisch gebied hebben zien neerstrijken. Tja, hoed kwijt, zouden wij denken, dan had ik hem maar beter moeten vasthouden. Maar nee, die Chinezen stappen gewoon van de paden af om hun dierbare bezit terug te gaan halen. Daarstraks zagen we bij Biscuit Basin (waar trouwens de kleine maar erg leuke Jewel geiser is, die trouw om de 10 minuten uitbarst) twee kinderen, met hun lege flesjes, water scheppen uit een dampende oranje poel… De vader stak zijn twee handen vlak in het water, schrok van de hitte, deinsde terug, en liet zijn jongste daarna bengelend ook even voelen. Niet te schatten.

Maar terug naar Grand Prismatic Spring. Van beneden op het pad voel je de warmte, ruik je de dampen en zie je iets van de kleuren maar je krijgt er niet het overzicht dat je kent uit de boeken. Dat kan je wel zien als je ergens een niet officiële klim maakt door de dennenbossen wat verder weg. Het stond in de Lonely Planet dus iedereen weet er intussen wel van, ook al is het geen echt pad. Maar het loont absoluut de moeite om even naar boven te klimmen en hét zicht van Yellowstone te kunnen aanschouwen.

Dit verslag was een beetje van de hak op de tak, maar het was dan ook een speciale dag. Morgen nog meer geisers!