Vandaag reden we een kleine 700 km, van Custer, South Dakota naar Cody, Wyoming. Onderweg maakten we een tussenstop bij Devils Tower NM, het eerste nationaal monument van de VS. Het is een behoorlijk indrukwekkende monoliet, die ooit lava was, dan gestold is en omhooggestuwd werd. Op de weg naar de rots passeer je ‘prairie dog country’, een stukje grasland, waar het volzit met prairie dogs. We weten nog altijd niet of er ook een Nederlandse benaming is voor deze diertjes, want het zijn geen honden, geen stokstaartjes, geen cavia’s, maar een beetje een combinatie van al deze dieren. We liepen even naar de voet van de rots en zetten onze vierde stempel! Maar dan moesten we snel verder want we hadden nog een lange weg voor de boeg.

Iets vroeger dan verwacht kwamen we aan in de Salsbury Inn, bij Terry en Sondra. We brachten onze spullen naar de kamer en gingen snel nog iets eten in het dorpje, want we wilden zeker op tijd zijn voor de rodeo. Als je hier dan toch bent, en je wil het volledige Wilde Westen gevoel meekrijgen, dan moet je naar de rodeo. Ook al is het redelijk onbegrijpelijk voor ons Europeanen wat daar allemaal gebeurt, als je er mee in opgaat, is het heerlijk entertainend. Mannen en vrouwen moeten, rijdend op paarden, een kalfje vangen met een lasso, het dier vloeren en dan de poten bij elkaar binden. Bij het ‘barrel racen’ gaat het erom om zo snel mogelijk rond drie tonnen te racen met je paard. En bij nog andere ‘disciplines’ moesten mannen zo lang mogelijk op een bokkend paard, of zelfs een wilde stier blijven zitten. Maar het strafste van al was dat er ook kinderen meededen. Er was zelfs een meisje van 11 dat op een paard (niet op een pony) meedeed met het barrel racen! Ze viel van het paard onderweg, maar kroop er moedig terug op en reed het parcours toch nog verder. Later won ze dezelfde wedstrijd maar in de ponycategorie! Er was zelfs een categorie ‘6 jaar en jonger’. Een meisje van pakweg 4 reed ook rond de tonnen op een paard (!), weliswaar met iemand ernaast als begeleiding. Het grappigste moment was toen alle kinderen op de tribunes in de arena werden geroepen. Ze moesten allemaal proberen om een prijs te vangen die op de staarten van twee kalfjes waren gebonden. Hilarisch hoe die honderden kinderen naar die beesten renden. Tja, de rodeo, het is een ervaring.

Net hebben we nog het laatste journaal van Jan Becaus bekeken via internet, en zo leven we toch ook een beetje mee met wat er in België gebeurt. :-)

Morgen rijden we naar Yellowstone en daar zullen we de komende 4 dagen en nachten doorbrengen. We logeren in het park, en hebben daar geen wifi, dus mogelijk zal de blog updaten een paar dagen wat moeilijker zijn, toch zeker wat foto’s betreft. Maar als we een beetje dataconnectie hebben, kunnen we toch proberen het dagelijks verslag te posten en anders tot zeer binnenkort!