Waterworld is een gigantisch waterpark met tientallen glijbanen, tube chutes (zie Schlitterbahn), wildwaterbanen, drie golfslagbaden en één watercoaster! Vandaag had het deze twee Belgen op bezoek. Het zonnetje scheen, het was vanmorgen al behoorlijk warm, dus we hadden er zin in! Het eerste wat je moet doen als je aankomt, is direct naar de Mile High Flyer gaan. Deze watercoaster is nog maar een jaar oud en is een grote waterglijbaan, waar magneten (zoals in een echte achtbaan) je op bepaalde stukken weer naar boven duwen op een volgend heuveltje. Erg uniek dus! Toen we er aankwamen, was er al een wachtrij van 1,5u! Dat zagen we niet echt zitten, dus kozen we voor de ‘single riders’ rij: bootjes die niet volledig volzitten, worden dan opgevuld met mensen uit deze rij. Het nadeel is dat je dan niet bij mekaar zit, maar je verkort er je wachttijd aanzienlijk mee. Drie kwartier later waren we allebei uit de attractie en het moet gezegd: het was een leuk ding!

In de wachtrij van de volgende attractie geraakten we aan de praat met een bejaard koppel en hun kleindochter. Ook de mensen voor ons waren benieuwd naar ons rare accent en vroegen waar we vandaan kwamen. Die vraag hebben we hier echt al vaak beantwoord, maar het levert altijd leuke gesprekjes op en de wachttijd vloog voorbij.

Het park heeft een aantal knappe attracties die mooi gethematiseerd zijn. De topper is ‘Voyage to the center of the earth’. Deze attractie is grotendeels indoor, je zit met een aantal personen in een grote band en dobbert een riviertje af, met af en toe een stroomversnelling. In het begin cirkel je redelijk spectaculair naar beneden langs een waterval in het midden en daal je dus af naar het centrum van de aarde. Daarna vaar je langs allerlei dinosaurussen, wat je af en toe flink doet schrikken. Maar ook deze attractie was de wachttijd van zo’n 40 minuten meer dan waard.

’s Avonds zijn we gaan eten in de Cracker Barrel, een restaurantketen met zuiderse keuken, maar dan van het vettige type. Gefrituurde kip, gefrituurde okra, gehaktbrood, macaroni & cheese, dumplings (gewoon het deeg) en i.p.v. brood krijg je muffins en ‘biscuits’, zware, zoete deeg. We moesten 20 minuutjes wachten tot er een tafel vrij was, maar geen nood, aan elke Cracker Barrel is ook een winkel met allerlei prullen, etenswaren, patriottische geschenken, boekjes en speelgoed. Een bont allegaartje… Het is een ervaring op zich, eten in de Cracker Barrel.

Nu zitten we in Estes Park, om morgen van hieruit de Rocky Mountains te verkennen. We slapen in de schattigste cabin ooit, vlak naast een stromend riviertje, tussen de bomen, met zicht op de bergen, en met een terrasje en een picknicktafel. Heerlijk! Spijtig dat we hier geen week blijven :-)

We hebben hier alleen geen wifi, de blog uploaden lukt net, maar het kan de komende dagen misschien wat moeilijker worden voor de foto’s.