“Alphabeat komt naar Amsterdam! Gaan we daar niet naartoe? Het is juist in de krokusvakantie!” zei Robin op een mooie dag. “Euh, Alphabeat?” Robin liet wat liedjes horen en ja, inderdaad, dat klonk wel vrolijk en poppy. “Boek maar tickets.” En omdat Amsterdam niet meteen bij de deur was, en omdat het toch vakantie was, boekten we er maar ineens een nachtje hotel bij ook. Ik was nog niet echt in Amsterdam geweest, dus gingen we maar ineens wat sightsee’en ook!

Het was, zoals gewoonlijk deze winter van 2013, bitterkoud en er lag nog wat sneeuw. Maar het was helder, dus mooi weer om wat te wandelen en de stad te verkennen. We vertrokken in de beruchte buurt aan de grachten, en wandelden langs de Dam, de universiteitsbuurt enz. door de stad. Het concert die avond ging door in de Bitterzoet, een supercharmant zaaltje in centrum Amsterdam. Ik ben redelijk kritisch, dus had geen al te hoge verwachtingen van Alphabeat, maar wat waren ze leuk! Vanaf de eerste noten was ik helemaal mee, en het werd uiteindelijk een van de betere concerten van het afgelopen jaar!

De volgende dag gingen we nog naar het Anne Frank huis, we liepen door het Vondelpark, gingen even het Rijksmuseum in op zoek naar een aantal grote bekende schilderijen en Robin wilde ook per sé de Amsterdam Dungeon doen. En als hij zoiets wil, weet ik intussen meteen: er is een achtbaan. Nu ja, achtbaan kan je het niet echt noemen. Een treintje dat even 7m naar beneden dropt en langs wat verklede poppen bolt. Dat ik daar weer stress voor had. Enfin, we hebben dan ook ineens de hele tour moeten door langs de duistere geschiedenis van Nederland, waarin acteurs allerlei verschillende scènes speelden, waar wij als publiek af en toe een hoofdrol in kregen. Joy.

Ondanks de kou en de sneeuw was het toch gezellig in Amsterdam en ik ben blij dat ik die stad nu eindelijk eens wat beter heb leren kennen. Oh ja, en de Alphabeat-cd wordt bij ons beiden nog steeds grijsgedraaid: “Va-ca-tion! Oho-ohoo! I wanna go, I wanna go-o-o…”