Ik zie ons nog zitten, allebei gebogen over de grote kaart van Amerika. Met Post-Itjes duidden we alle plaatsen aan waar we nog naartoe wilden. Binnen de kortste keren hing de hele kaart van Amerika vol. Er ontstonden meteen grootste plannen: van de oost- naar de westkust, een route door het Westen, van Chicago naar L.A., enz. Uiteindelijk moesten we onze plannen toch ietwat bijsturen om ze in de realiteit te kunnen uitvoeren. Zo ontstond een eerste route van San Antonio tot Las Vegas, een mooi compromis tussen een aantal pretparken die Robin graag nog wilde bezoeken, langs New Mexico met een aantal indianendorpen waar ik graag nog naartoe wilde, maar vooral langs een gigantisch aantal nationale parken, waaronder onze beide favoriete parken waar we elkaar graag naartoe willen nemen: mijn geliefde Yellowstone, en Robins topper Zion National Park, dat hij me heel graag op de juiste manier wil laten bezoeken, met o.a. de waanzinnige beklimming van Angels Landing.  (Even tussen haakjes: onze eerste ruzie ging immers over Zion :-) omdat hij vond dat ik dat park jaren geleden op een belachelijke manier heb bezocht. Dat wordt dus deze zomer ruimschoots goedgemaakt.)

De weken daarna zaten we geregeld samen achter de laptops om de route verder te optimaliseren. Helemaal enthousiast, te midden van tientallen reisgidsen, smulden we van alle bezienswaardigheden die we zouden passeren. We haalden nog een vreemde ‘knik’ uit onze route, door wat nationale parken van plaats te wisselen en daar was hij dan: versie 4.0! Onze route! Dachten we…

Toen we op een zondagmiddag allebei voor school aan het werken waren, en ik Robins bureau binnenliep, zag ik geen cursussen open liggen, of geen agenda op het scherm staan, maar wel de kaart van Amerika, waar alle pretparken op aangeduid staan. Dat weet je genoeg. Hij had er nog een paar gevonden die dicht bij ons vertrekpunt lagen, in Dallas, en die we er dus nog wel bij konden nemen. De route zou dan de 40 dagen overschrijden, maar iets anders schrappen konden we echt niet. En zo ontstond de uiteindelijke route: van Dallas tot Las Vegas, 42 dagen, door 7 staten, langs 9 pretparken en zo’n 15 nationale parken. Waanzinnig, maar we hebben er zooooveel zin in!